ماده ۱۰۷۰ قانون مدنی

ماده ۱۰۷۰ قانون مدنی: رضای زوجین شرط نفوذ عقد است و هرگاه مکره بعد از زوال کره، عقد را اجازه کند نافذ است مگر این که اکراه به درجه‌ای بوده که عاقد فاقد قصد باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۰۶۹ قانون مدنی
• ماده ۱۰۷۱ قانون مدنی

توضیح واژگان

«اکراه» در ماده ۱۰۷۰ قانون مدنی، به معنای وادار نمودن شخص بر اتیان عملی، با فشار و تهدید است، به نحوی که اگر تهدیدی در کار نبود؛ آن کار انجام نمی‌شد. منظور از «زوجین» نیز، زن و شوهری است که رابطه زناشویی، میان آنان برقرار باشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 1070 قانون مدنی

معمولاً اکراه، رضا را معیوب نموده و عقد را غیرنافذ می‌سازد، عمل اکراهی، با اختیار شخص مکره، انجام پذیرفته؛ و در نتیجه، با رضایت بعدی او، تنفیذ می‌گردد، مگر اینکه اکراه، به درجه ای بوده باشد که اراده را سلب نموده و قصد را از بین برده باشد. بنابراین اگر تهدید و اکراه، قصد و اراده را از اکراه شونده سلب نماید؛ در این صورت عملی که تحت اکراه انجام شده؛ باطل است نه غیرنافذ.

بین تهدید و عملی که تحت تأثیر آن، انجام گردیده؛ باید رابطه سببیت عرفی وجود داشته باشد، و تهدید و خوف و وحشت مورد نیاز در اکراه، باید منجر به از بین رفتن رضای اکراه شونده شود.

اگر نکاح اکراهی، توسط اکراه شونده، رد گردد؛ در این صورت عقد، باطل شده؛ و همه آثار آن، از بین می‌رود.

مصادیق و نمونه ها

• نکاح تحت فشار و اصرار والدین دختر، نافذ نبوده؛ و نیاز به تنفیذ او دارد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1070 قانون مدنی

1. رضایت زوجین برای اعتبار عقد لازم است.
2. اگر شخصی به اجبار راضی شده باشد، پس از رفع اجبار اگر عقد را تایید کند، عقد معتبر می‌شود.
3. اگر اجبار به درجه‌ای باشد که شخص اجبار شده توان قصد کردن نداشته باشد، عقد از اعتبار ساقط است.

پایان نامه و رساله های مرتبط

• مسقطات ضمان در فقه و حقوق ایران

مقالات مرتبط

• ازدواج اجباری؛ از ممنوعیت‌انگاری تا جرم‌انگاری
• ایجاب در معاملات دولتی
• جایگاه تاثیر تقلب نسبت به اصول و قواعد حقوقی

رویه های قضایی

• نظریه شماره 7/96/1578 مورخ 1396/07/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 1578/96/7 مورخ 1396/07/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه