ماده ۴۶۱ قانون مدنی

ماده ۴۶۱ قانون مدنی: اگر مشتری در زمان خیار از اخذ ثمن خودداری کند بایع می‌تواند با تسلیم ثمن به حاکم یا قائم‌مقام او معامله را فسخ کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۶۰ قانون مدنی
• ماده ۴۶۲ قانون مدنی

فلسفه و مبانی نظری

ممکن است خریدار، راضی به بازپس گرفتن ثمن نگردد؛ تا موعد خیار منقضی گردیده؛ و بیع قطعی شده؛ و در نتیجه مالکیت مشتری نسبت به مبیع مستقر شود، به همین دلیل قانونگذار، امکان رد ثمن را به حاکم یا قائم مقام او، پیش‌بینی نموده؛ و پس از طی این مرحله، فسخ عقد را میسر دانسته‌است.

مطالعات تطبیقی

در ماده 1345 قانون مدنی جدید فرانسه گفته شده است که اگر متعهد حاضر به ایفای تعهد باشد لیکن متعهدله بدون دلیل موجه از پذیرش آن امتناع نماید، متعهد می تواند با اخطار رسمی پذیرش ایفای تعهد خود را بخواهد که از این تاریخ دیگر خسارت تاخیر تادیه به موضوع مورد تعهد تعلق نخواهد گرفت.

نکات تفسیری دکترین ماده 461 قانون مدنی

حکم این ماده، نسبت به موردی که خریدار در دسترس نبوده؛ یا به دلیل منع شرعی، نظیر جنون و سفه، امکان رد ثمن به وی میسر نیست؛ قابل تسری می‌باشد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

در بیع شرط، در صورت خودداری خریدار از اخذ ثمن، فروشنده می‌تواند بیع را فسخ نماید.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 461 قانون مدنی

1. مشتری می‌تواند در زمان خیار از دریافت ثمن خودداری کند.
2. بایع حق فسخ معامله را دارا می‌باشد اگر مشتری ثمن را دریافت نکند.
3. بایع می‌تواند ثمن را به حاکم یا قائم‌مقام او تسلیم کند.
4. فسخ معامله توسط بایع مستلزم تسلیم ثمن به حاکم یا قائم‌مقام او است.
5. زمان خیار دوره‌ای است که در آن مشتری می‌تواند از دریافت ثمن ممانعت کند.