ماده ۷۱۵ قانون مدنی

ماده ۷۱۵ قانون مدنی: هرگاه دین مدت داشته و ضامن قبل از موعد آن را بدهد مادام که دین حال نشده‌است نمی‌تواند از مدیون مطالبه کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۷۱۴ قانون مدنی
• ماده ۷۱۶ قانون مدنی

نکات تفسیری دکترین ماده 715 قانون مدنی

این حکم در مواردی که دین موجل باشد ولی ضمانت به صورت حال انجام شده باشد، جاری است. همچنین اگر هر دو مدت دار باشد ولی مدت اجل ضمان، از مدت پرداخت دین کمتر باشد نیز این حکم جاری می‌شود و ضامن نمی‌تواند مادام که دین حال نشده باشد از مدیون مطالبه ای کند، البته اگر مضمون عنه صراحتاً اذن به تادیه زودتر با ضمان با اجل کمتر را داده باشد، ضامن می‌توان قبل از فرا رسیدن موعد به مضمون عنه مراجعه نماید. در موردی که دین موجل باشد و ضامن نیز پرداخت دین را به همان اجل، ضمانت کند، ولی قبل از رسیدن موعد وفات کند و در نتیجه از ترکه او استیفای دین شود، باز هم ورثه حق رجوع به مضمون عنه را تا زمانی که موعد فرا نرسیده، ندارند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 715 قانون مدنی

1. اگر دینی مدت‌دار باشد، ضمانت کننده نمی‌تواند قبل از سررسید دین، آن را از مدیون مطالبه کند.
2. ضامن باید منتظر بماند تا دین حال شود تا بتواند از بدهکار مبلغ را طلب کند.
3. پرداخت دین توسط ضامن قبل از موعد، حقی برای مطالبه از مدیون ایجاد نمی‌کند.
4. دینی که مدت‌دار است تنها پس از رسیدن موعد قابل مطالبه از بدهکار اصلی توسط ضامن می‌شود.

مقالات مرتبط

• مبانی حقوقی و فقهی اجرای پیش از موعد قرارداد با مطالعه تطبیقی در اسناد بین‌المللی
• اجرای زودهنگام تعهدات قراردادی در فقه ،حقوق ایران واسناد بین المللی