ماده ۹۱۰ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۹۱۰ قانون مدنی: هرگاه میت اولاد داشته باشد گر چه یک نفر، اولاد اولاد او ارث نمی‌برند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اقربای نزدیک میت، حاجب اقربای دورتر او خواهند بود.[۱]

نکات توضیحی

اولاد مستقیم و بی واسطه، حاجب اولاد با واسطه متوفی هستند.[۲]

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

با استناد به روایتی از امام صادق، در صورت وجود فرزند برای متوفی، نوه او، به دلیل نزدیک تر بودن فرزند میت به وی، ارث نمی‌برد.[۳]

سوابق فقهی

با وجود فرزند برای متوفی، نوادگان او ارث نمی‌برند.[۴][۵][۶]

مصادیق و نمونه‌ها

  • شخصی دارای چهار فرزند بوده‌ است، دو فرزند او، در دوران حیات پدر، از دنیا رفته‌اند؛ ولی هرکدام دارای دو فرزند می‌باشند؛ و به دلیل اینکه، متوفی به هنگام فوت، دارای اولاد زنده بوده‌است؛ لذا نوه‌های وی، از ارث، نصیبی نخواهند برد.[۷]

منابع

  1. سیدمرتضی قاسم‌زاده، حسن ره پیک و عبداله کیایی. تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشه‌های حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 3. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 367220
  2. عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1639632
  3. احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و محمدحسین (ترجمه) مهوری. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیه اله سیدحسین بروجردی (جلد بیست و نه) (ارث). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5028896
  4. سیدمرتضی قاسم‌زاده، حسن ره پیک و عبداله کیایی. تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشه‌های حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 3. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 367216
  5. آیت اله سیدروح اله خمینی. ره توشه قضایی (بیش از یک هزار استفتاء قضایی از محضر حضرت امام خمینی (ره)). چاپ 1. قضا، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 30892
  6. آیت اله سیدروح اله خمینی. ره توشه قضایی (بیش از یک هزار استفتاء قضایی از محضر حضرت امام خمینی (ره)). چاپ 1. قضا، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 30880
  7. آیت اله سیدروح اله خمینی. ره توشه قضایی (بیش از یک هزار استفتاء قضایی از محضر حضرت امام خمینی (ره)). چاپ 1. قضا، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 30892