ماده ۳۴۴ قانون مدنی

ماده ۳۴۴ قانون مدنی: اگر در عقد بیع، شرطی ذکر نشده یا برای تسلیم مبیع یا تادیه قیمت موعدی معین نگشته باشد بیع، قطعی و ثمن، حال محسوب است مگر این که بر حسب عرف و عادت محل یا عرف و عادت تجارت در معاملات تجارتی وجود شرط یا موعدی معهود باشد اگر چه در قرارداد بیع ذکری نشده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۳۸ قانون مدنی
• ماده ۴۵۴ قانون مدنی

توضیح واژگان

• «شرط» در ماده ۳۴۴ قانون مدنی، به معنای التزام و تعهدی است که ضمن عقد معین و در کنار تعهد اصلی به وجود می‌آید.
• «بیع» به معنای معامله مالی با مال دیگر است.
• «تسلیم» یعنی یکی از متعاقدین، طرف دیگر را نسبت به مال موضوع معامله مسلط نماید.
• «مبیع» به معنای چیزی است که در معامله فروخته می‌شود.
• «ثمن» به معنای مالی است که مشتری در مقابل تملک مبیع به تملیک فروشنده در می‌آورد.

نکات تفسیری دکترین ماده ۳۴۴ قانون مدنی

وجود خیار شرط برای مشتری، خدشه ای به فوریت تأدیه ثمن وارد نمی‌سازد. همچنین در بیع سلم، ثمن باید فی المجلس تأدیه گردد.

گفتنی است عرف مشترک متعاقدین، بر عرف محلی مرجح است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۳۴۴ قانون مدنی

1. در صورت عدم ذکر شرط در قرارداد بیع، معامله قطعی تلقی می‌شود.
2. اگر موعدی برای تسلیم مبیع یا تادیه قیمت تعیین نشده باشد، ثمن حال محسوب می‌شود.
3. عرف و عادت محل می‌تواند تعیین‌کننده وجود شرط یا موعد در غیاب ذکر آن‌ها در قرارداد باشد.
4. در معاملات تجارتی، عرف و عادت تجارت نیز می‌تواند تعیین‌کننده وجود شرط یا موعد باشد.
5. عدم ذکر شرط یا موعد در قرارداد، به معنی نبود آن‌ها نیست و ممکن است به عرف ارجاع شود.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

• اگر بیع، به صورت مطلق منعقد گردیده و تسلیم مبیع و ثمن، به زمانی بعد موکول نشده باشد، هر یک از عوضین به محض انعقاد عقد باید مبادله گردند.
• اگر برای تسلیم عوضین در بیع، شرط اجل تعیین نگردیده باشد؛ هر یک از طرفین مکلف است مورد تعهد خود را به صورت حال تأدیه نماید؛ حتی اگر طرف دیگر، آن را مطالبه نکرده باشد.
• با توجه به اینکه اصل فوری بودن اجرای تعهد در رابطه با ثمن که در غالب موارد به صورت کلی فی الذمه می‌باشد، جاری است، به طریق اولی نسبت به مبیع نیز تسری داشته و مقتضای اطلاق عقد است و این اطلاق مورد پذیرش عقلا قرار گرفته‌ است.

رویه های قضایی

• نظریه شماره 99/97/7 مورخ 1397/01/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مصادیق و نمونه ها

• در میان عشایر، عرف است که روغن را در زمستان فروخته و در بهار که موعد تسلیم آن است تحویل می‌دهند، بدون اینکه نیازی به ذکر این مطلب در عقد باشد.

پایان نامه و رساله های مرتبط

• مطالعه تطبیقی آثار و مبانی آگهی های تبلیغاتی و کارکرد آن در حقوق قراردادها

مقالات مرتبط

• مطالعه تطبیقی اصول تفسیر قرارداد
• تاملی بر شرایط تجزیه پذیری قرارداد با تاکید بر مقررات بین المللی
• حقوق پیش‌فروشنده در قانون پیش‌فروش ساختمان و مقایسه آن با حقوق بایع در قانون مدنی
• اعتبارسنجی نظریه «مطلق بودن حق حبس»
• سیر تحولات مستند سازی حکم در فرض خلأ قانون در حقوق ایران
• زمان، مکان و هزینه وفای به عهد