ماده ۷۰۰ قانون مدنی

ماده ۷۰۰ قانون مدنی: تعلیق ضمان به شرایط صحت آن مثل این که ضامن قید کند که اگر مضمون‌عنه مدیون باشد، من ضامنم، موجب بطلان آن نمی‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۹۹ قانون مدنی
• ماده ۷۰۱ قانون مدنی
• ماده ۶۹۹ قانون مدنی

فلسفه و مبانی نظری

مطابق این ماده، تعلیق به شرایط صحت عقد ضمانت، موجب بطلان عقد نمی‌شود، زیرا این نوع تعلیق، منافی با انشاء ضمان نیست و ذکر این شرط، صحت ضمان را از فعلیت و تنجیز خارج نمی‌کند، تا مشمول بطلان ماده قبل گردد.

نکات تفسیری دکترین ماده 700 قانون مدنی

تعلیقی موجب بطلان عقد ضمان می‌شود که معلق علیه، خارج از شرایط صحت عقد باشد.

نکات توضیحی ماده 700 قانون مدنی

چنین بیان شده است که در خصوص ذکر شرطی که عقد ضمان برای صحیح بودن نیازمند آن است، اصولاً تعلیقی واقع نشده و به همین جهت، عقد ضمان صحیح خواهد بود. در واقع، چنین تعلیقی، تعلیق مصطلح نیست.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

«ما عرفت من عدم انفکاک بین الانشاء و المنشأ فی الامور الاعتباریه مطلقاً»

انتقادات

در واقع این تعلیق، تعلیق مصطلح نیست.

مصادیق و نمونه ها

• تعلیق ضمان در فرضی که معلق علیه خارج از شرایط صحت عقد باشد مانند این که بگوید اگر برادرم از مسافرت برگردد ضامنم، موجب بطلان عقد خواهد شد اما تعلیق به شرایط صحت مانند این که بگوید اگر برادرم بدهکار بود من ضامنم، موجب بطلان عقد نیست.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 700 قانون مدنی

1. تعلیق ضمان به شرایط صحت باعث بطلان ضمان نمی‌شود.
2. ضمان ممکن است با شرطی مانند مدیون بودن مضمون‌عنه معلق شود.
3. ضامن می‌تواند ضمان را وابسته به وجود شرایط خاصی کند.
4. شرط صحت در ضمان، بطلان عقد ضمان را به دنبال ندارد.
5. امکان تعلیق ضمان به شرایط و وضعیت مضمون‌عنه وجود دارد.

مقالات مرتبط

• ماهیت و اثر شرط وفای به عهد هنگام توانایی در قراردادها