ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی

ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی: طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در حال نفاس صحیح نیست مگر این که زن حامل باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شود یا شوهر غایب باشد به طوری که اطلاع از عادت زنانگی بودن زن نتواند حاصل کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«طهر» در لغت یعنی پاک شدن، و در اصطلاح، پاکی از حیض، پس از اتمام دوره عادت ماهانه، تا شروع دوره عادت ماهانه بعدی را طهر گویند، و طهری را که در آن، با زوجه نزدیکی نشده باشد؛ «طهر غیرمواقعه» نامند.

به خونی که در زمان وضع حمل، و تا مدتی پس از آن، از رحم زن خارج گردد؛ «نفاس» می‌گویند، در واقع خونی را که حین زایمان یا پس از آن، حداکثر تا ده روز، از فرج زن خارج گردد؛ نفاس نامند؛ و به خونی که پس از مدت مزبور، از رحم بیرون آید؛ «استحاضه» می‌گویند.

«حامل»، یعنی حمل کننده و آبستن.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

طلاق غیرمدخوله در حال حیض، اشکالی ندارد، همچنین چنانچه زوج، غایب باشد؛ و در این مدت، نتواند در مورد انقضای دوره عادت ماهانه زوجه، استعلام نماید؛ و او را طلاق دهد؛ و بعد بفهمد که طلاق در زمان عادت، صورت پذیرفته؛ چنین طلاقی صحیح است.

بر لزوم وقوع طلاق در طهر غیرمواقعه، استثنائاتی نیز وارد است.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

در مواردی که نسبت به آبستن بودن زن، یقین حاصل گردد؛ طلاق او در طهر مواقعه صحیح است.

طلاق در دوران حیض، صحیح نیست.

رویه‌های قضایی

• رای دادگاه درباره اثر اعسار از پرداخت نفقه بر تحقق حق طلاق (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۲۱۳۰۵۰۱۴۵۰)
• رای دادگاه درباره ارتباط نحله و مهریه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۱۵۵۲)
• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره اصل حاکم در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت

مقالات مرتبط

• اثرات غیبت غائب مفقود الاثر در اموال و حقوق خانوادگی
• ابهام قانون مدنی در شرطیت "طهر غیر مواقعه" نسبت به صحت طلاق