ماده ۷۸۹ قانون مدنی

ماده ۷۸۹ قانون مدنی: رهن در ید مرتهن امانت محسوب است و بنابراین مرتهن مسئول تلف یا ناقص شدن آن نخواهد بود مگر در صورت تقصیر.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۷۸۸ قانون مدنی
• ماده ۷۹۰ قانون مدنی

توضیح واژگان

خودداری از انجام کاری که ترک آن کار، مستلزم سهل انگاری و بی احتیاطی است؛ «تقصیر» محسوب می‌گردد.

نکات تفسیری دکترین ماده 789 قانون مدنی

رعایت احتیاط و جلوگیری از ورود زیان به دیگران، تکلیف همگانی است، و وارد نمودن ضرر برای سایر اشخاص، اماره تقصیر و ضمان مرتکب، محسوب می‌گردد.

برای تشخیص تقصیر عمدی، تحقیقات دادرسی، دارای جنبه نوعی و شخصی است، اینکه قاضی باید به مقایسه عمل خوانده با رفتار شخص متعارف، در لحظه وقوع حادثه بپردازد؛ معرف جنبه نوعی تحقیق اوست؛ و اینکه قاضی باید قصد و اهداف مرتکب را مورد تفحص قرار دهد؛ تا قصد یا بی احتیاطی او در وقوع فعل زیانبار معلوم گردد؛ نمایانگر شخصی بودن تحقیق است.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

فقها در تشخیص تقصیر، معیار عرف را که دلالت بر تعدی و تفریط دارد؛ پذیرفته‌اند.

مصادیق و نمونه ها

• مرتهن، باید درختان موجود در باغ را آبیاری نموده؛ و برف روی بام منزل را بروبد؛ و مانع تلف اموال فاسدشدنی گردد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 789 قانون مدنی

1. رهن به عنوان یک امانت نزد مرتهن محسوب می‌شود.
2. مرتهن مسئول تلف یا نقص رهن نیست، مگر اینکه تقصیری از او سر زده باشد.
3. امانت بودن رهن به این معنی است که مرتهن باید از آن نگهداری کند ولی مسئولیت تلف آن را جز در صورت تقصیر ندارد.
4. تقصیر مرتهن می‌تواند موجب مسئولیت او در قبال تلف یا نقصان رهن شود.
5. بر اساس این ماده، مرتهن مأمور به نگهداری امانت است و در اصول حقوقی امانت‌داری باید عمل کند.

مقالات مرتبط

• قاعده مایضمن در حقوق مدنی ایران؛ با رویکردی تطبیقی
• توصیف قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به حقوق کشورهای خارجی و فقه اسلامی