ماده ۱۰۸۹ قانون مدنی

ماده ۱۰۸۹ قانون مدنی: ممکن است اختیار تعیین مهر به شوهر یا شخص ثالثی داده شود در این صورت شوهر یا شخص ثالث می‌تواند مهر را هر قدر بخواهد معین کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

به مهریه ای که میزان آن، در عقد نکاح معین می‌گردد؛ یا مهریه ای که با تراضی طرفین، حین العقد تعیین می‌گردد، «مهرالمسمی» گویند، و در تعریفی دیگر، مال معینی را که توسط طرفین، یا شخص ثالث مأذون از سوی آنان، به عنوان مهریه تعیین گردد؛ مهرالمسمی می‌نامند.

در مواردی که اختیار تعیین مهریه، به یکی از زوجین یا ثالث، تفویض شده باشد؛ زوجه را «مفوضة المهر» نامند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مهریه به پنج دسته قابل تقسیم است: مهرالمسمی، مهرالمثل، مهرالسنه، مهرالمتعه و مهرالمفوضه.

زوج یا ثالثی که حق تعیین مهریه را دارند؛ می‌توانند مهر را به میزانی بسیار کم، یا بسیار زیاد تعیین نمایند. زوج یا زوجه ای که می‌تواند از استقلال در تعیین مهریه، برخوردار باشد؛ حق تفویض تعیین مهریه به داور را نیز دارد.

قرارداد یا شرطی که به موجب آن، اختیار تعیین مهریه، به دیگری تفویض می‌گردد؛ باید از تمام شرایط اعتبار معاملات، برخوردار باشد؛ در غیر این صورت، توافق مزبور، حسب مورد باطل یا غیرنافذ خواهد بود.

چنانچه ثالثی که اختیار تعیین مهریه، به او سپرده شده؛ از امر محوله خودداری ورزیده یا بمیرد یا محجور گردد؛ دادگاه مهریه را معین خواهد نمود؛ مگر اینکه طرفین، شخص دیگری را انتخاب نموده؛ یا تراضی به تعیین مهرالمسمی نمایند.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

با استناد به روایتی از امام باقر، ممکن است زوجه، اختیار تعیین مهر را به شوهر بدهد؛ در این صورت شوهر می‌تواند مهر را، هر قدر بخواهد معین کند.

سوابق فقهی

مهریه ای که توسط زوج، تعیین می‌گردد؛ باید مالیت داشته باشند؛ هرچند اندک باشد.

رویه های قضایی

• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره اثر تعهد شخص ثالث به پرداخت بخشی از مهریه