ماده ۷۹۶ قانون مدنی

ماده ۷۹۶ قانون مدنی: واهب باید برای معامله و تصرف در مال خود اهلیت داشته باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۷۹۵ قانون مدنی
• ماده ۷۹۷ قانون مدنی

نکات تفسیری دکترین ماده 796 قانون مدنی

حجر، به منع شرعی از اتیان یک عمل حقوقی، اطلاق می‌گردد؛ بنابراین منع عرفی، در زمره حجر قرار نمی‌گیرد؛ نظیر ممنوعیت هبه مال غیرمنقول به خارجیان.

لازمه اعطای اهلیت استیفا به انسان، برخورداری از قوه تمیز و درک است؛ زیرا انشای اراده برای انجام اعمال حقوقی، نیازمند برخورداری از این قوه است؛ و در صورت نقص آن، انسان فقط می‌تواند در برخی از اعمال حقوقی خود، دخالت نماید؛ نظیر غیررشید، که از اظهارنظر پیرامون مسائل مالی خویش، ممنوع است. ملاک تفکیک رشید از سفیه، نحوه مداخله شخص در امور مالی خویش است، زیرا رشد، مقتضی اصلاح مال و عدم صرف آن در اموری غیر از شأن عقلاست، و جهت احراز سفه، شخص باید به دفعات مکرر و به‌طور عادی، در معاملات، موازنه ارزش را رعایت ننموده و به عبارتی تعادل در ارزش عوضین را زیرپا گذارد. گفتنی است که اگر ضعف قوای روحی شخص، تا حدی باشد که منتهی به جنون و سفه گردد؛ شخص مزبور، دیگر حق مداخله در امور مالی خود را نخواهد داشت.

همچنین نابالغ، نسبت به امور شخصی خود، اهلیت ندارد؛ نظیر ازدواج، طلاق، اجیر شدن و ….

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

صرف مال در راه حرام و معاصی، که منجر به زیان‌های مادی و معنوی به خود شخص گردد؛ عملی سفیهانه است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 796 قانون مدنی

1. اهلیت واهب برای معامله ضروری است.
2. تصرف در مال نیازمند اهلیت است.
3. واهنده باید قادر به تصمیم‌گیری حقوقی باشد.
4. اهلیت شامل بلوغ، عقل و رشد است.
5. بدون اهلیت، تصرف واهب معتبر نیست.
6. معامله نیازمند اهلیت قانونی است.
7. مسئله اهلیت در صحت هبه اهمیت دارد.

رویه های قضایی

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۶۶۴۳ مورخه ۱۳۸۹/۱۰/۲۶ اداره حقوقی قوه قضاییه، هبه در مرض متصل به موت صحیح است، به شرط آنکه واهب، از سلامت عقل برخوردار باشد.