ماده ۶۳ قانون مدنی

ماده ۶۳ قانون مدنی: ولی و وصی محجورین، از جانب آن‌ها موقوفه را قبض می‌کنند و اگر خود واقف، تولیت را برای خود قرار داده باشد قبض خود او کفایت می‌کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۲ قانون مدنی
• ماده ۶۴ قانون مدنی

توضیح واژگان

مقصود از «واقف» در ماده ۶۳ قانون مدنی، شخصی است که به موجب عقد وقف عین مال خود را وقف می‌نماید.

نکات تفسیری دکترین ماده ۶۳ قانون مدنی

وصی، نماینده ولی در اداره امور مولی علیه است و این نمایندگی، متفاوت از وکالت است، در صورتی که محجور، فاقد ولی قهری یا وصی منصوب از سوی وی باشد، قیم محجورین، از جانب آن‌ها موقوفه را قبض می‌کند، و اگر خود واقف، تولیت را برای خود قرار داده باشد؛ قبض خود او کفایت می‌کند، همچنین مدیر تصفیه یا اداره تصفیه امور ورشکسته، در صورتی حق قبض عین موقوفه را از طرف ورشکسته دارند که موقوفٌ‌علیه، مالک منفعت موقوفه گردد تا بدین ترتیب طلبکاران بتوانند به بخشی از طلب خود، دست یابند، در صورتی که وقف، فقط موجد حق انتفاع باشد؛ تنها خود ورشکسته، می‌تواند از منافع آن بهره‌مند شده و غرما بی‌نصیب خواهند ماند.

نکات توضیحی ماده ۶۳ قانون مدنی

ولی قهری دارای نمایندگی عام است؛ یعنی در مورد همه امور مولی علیه خود می‌تواند دخالت نماید؛ جز آنچه که به موجب قانون، منع شده باشد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۶۳ قانون مدنی

1. ولی و وصی محجورین می‌توانند از جانب آن‌ها اقدام به قبض موقوفه کنند.
2. در صورتی که واقف خودش تولیت را برعهده داشته باشد، قبض او به تنهایی کافی است.
3. وجود ولی و وصی برای محجورین جهت انجام امور قانونی و اداری مانند قبض موقوفه ضروری است.
4. قبض موقوفه توسط ولی، وصی یا خود واقف، به منظور تحقق و اجرای وقف انجام می‌شود.
5. نقش واقف در تعیین تولیت می‌تواند بر اجرای احکام مربوط به وقف تأثیرگذار باشد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

• اگر ولی، مال تحت ید خود را برای مولی علیه خویش وقف نماید، نیازی به قبض جدید وجود ندارد.

مقالات مرتبط

• مطالعه تطبیقی ادله اثبات وقف در فقه و نظام حقوقی ایران