ماده ۵۶۲ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۶۲ قانون مدنی: در جعاله ملتزم را جاعل و طرف را عامل و اجرت را جعل می‌گویند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

در جعاله، شخصی را که تعهد می‌نماید؛ «جاعل» نامیده؛ و متعهدٌ له را «عامل» گویند.[۱] جاعل، شخصی است که جعاله را ایجاب نموده؛ و خود را ملتزم به تأدیه حق‌الزحمه می‌داند.[۲]

همچنین به حق‌الزحمه ای که جاعل، تعهد می‌نماید تا در مقابل اتیان کاری مشخص، به عامل پرداخت نماید؛ «جعل» گویند.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 562 قانون مدنی

  1. در جعاله، فرد متعهد را "جاعل" می‌نامند.
  2. طرف مقابل جاعل را "عامل" می‌نامند.
  3. مبلغ یا اجرتی که در جعاله پرداخت می‌شود، "جعل" نام دارد.
  4. جعاله یک قرارداد پیمانی است که در آن شخصی (جاعل) تعهد می‌کند در ازای انجام یک کار مشخص، اجرتی به طرف مقابل (عامل) پرداخت کند.
  5. جعاله یکی از انواع قراردادهای قانونی است که در قانون مدنی تعریف شده است.

مقالات مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 117720
  2. منوچهر باقری مقدم. چکیده نکات و مباحث حقوق مدنی (حقوق مدنی یک تا هشت). چاپ 2. بهنامی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1743392
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 117720