ماده ۱۳۰ قانون مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۱۳۰ قانون مدنی: کسی حق ندارد از خانهٔ خود به فضای خانه همسایه، بدون اذن او خروجی بدهد و اگر بدون اذن، خروجی بدهد ملزم به رفع آن خواهد بود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
به موافقت مالک، جهت تصرف دیگری در مال او، «اذن» گویند.[۱]
«خروجی»، یعنی راهی برای خارج شدن از ملک.[۲]
مطالعات تطبیقی
- ماده ۱۳۰ قانون مدنی، از ماده ۶۷۵ قانون مدنی فرانسه اقتباس گردیدهاست.[۳]
نکات تفسیری دکترین ماده ۱۳۰ قانون مدنی
بنا بر قاعده تبعیت، فضای بالای زمین، و نیز زیرزمین،[۴] در حدود عرفی، متعلق به صاحب ملک است،[۵] به عبارتی حکم فضای بالای زمین، تابع مالکیت بنا است،[۶] بنابراین صاحب ملک، حق منع دیگران از تصرف در فضای بالای زمین و نیز زیرزمین خود را دارد،[۷] و در مالیت فضای بالای زمین و صحت بیع قسمت مزبور، تردیدی وجود ندارد.[۸]
ماده ۱۳۰ قانون مدنی و ماده بعد، تجاوز به فضای ملک همسایه را بدون اذن وی، ممنوع دانستهاند. چنین احکامی، نتیجه منطقی مالکیت همسایه، نسبت به فضای محاذی ملک خویش است.[۹]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۱۳۰ قانون مدنی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- حق ایجاد خروجی به فضای خانه همسایه نیاز به اجازه دارد.
- ایجاد خروجی بدون اجازه از طرف همسایه غیرقانونی است.
- در صورت ایجاد خروجی بدون اجازه، شخص ملزم به رفع آن میباشد.
- تأکید بر احترام به حریم خصوصی و مالکیت همسایه.
- امکان حل اختلاف از طریق مراجع قانونی در صورت عدم رعایت.
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
- در ماده ۱۳۰ قانون مدنی، نتیجه و حاصل عمل، مورد نهی قانونگذار قرار گرفته است، به نحوی که مخالفت با چنین ممنوعیتی، موجب بیاعتباری عمل منهیٌعنه خواهد بود.[۱۰]
رویههای قضایی
- به موجب دادنامه شماره ۶۳ مورخه ۱۳۱۷/۶/۱۲ دیوان عالی کشور، گشودن در به سمت ملک همسایه، قانونی نیست.[۱۱]
- به نظر کمیسیون نشستهای قضایی، به مناسبت نشست قضات تنکابن، باز کردن در به طرف ملک همسایه، بدون سبق حق ارتفاق، صحیح نیست.[۱۲]
مصادیق و نمونهها
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ سیدمهدی نوابی. ضمان ناشی از استیفای نامشروع در حقوق ایران، فقه امامیه و حقوق فرانسه. چاپ 1. بوستان کتاب، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3205204
- ↑ سیداحمدعلی هاشمی و ابراهیم تقیزاده. حقوق مدنی (قسمت دوم) (حقوق اموال و مالکیت). چاپ 1. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3718008
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال). چاپ 6. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 188100
- ↑ سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 12876
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 340708
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال). چاپ 6. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 185164
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 91112
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 111800
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 93548
- ↑ ابوالحسن محمدی. مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه. چاپ 39. دانشگاه تهران، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 138220
- ↑ سیدمحمدرضا حسینی. قانون مدنی در رویه قضایی. چاپ 4. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 166660
- ↑ مجموعه نشستهای قضایی مسائل قانون مدنی. چاپ 1. جنگل، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1007832
- ↑ علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد دوم) (اموال و مالکیت). چاپ 3. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1860464
- ↑ علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد دوم) (اموال و مالکیت). چاپ 3. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1860236