ماده ۱۰۳۱ قانون مدنی

ماده ۱۰۳۱ قانون مدنی: قرابت بر دو قسم است: قرابت نسبی و قرابت سببی.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«قرابت سببی» یعنی ازدواج، به عبارت دیگر، به قرابتی که بین زن و شوهر به وجود می آید؛ قرابت سببی گویند.

«قرابت نسبی» یعنی رابطه شرعی و قانونی هر شخص با اشخاص به وجود آورنده او.

مطالعات تطبیقی

قرابت رضاعی، قبلاً در هندوئیزم وجود داشته است.

فلسفه و مبانی نظری ماده

برخلاف احکام تکلیفی، در احکام وضعی، طلب، فرمان و لزوم جایگاهی ندارد و در واقع رعایت برخی مصلحت‌های عمومی باعث وضع این گونه احکام می‌گردد؛ مانند قرابت، که از موجبات ارث است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

فقط نسب مشروع، موجب ایجاد قرابت می‌شود. ملاک تشخیص قرابت نیز، عرف است.

منشأ قرابت سببی، نکاح است.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

آیه ۵۴ سوره فرقان: «وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا وَکَانَ رَبُّکَ قَدِیرًا»، دلالت بر وجود قرابت نسبی و سببی دارد.

انتقادات

قانونگذار در بیان اقسام قرابت، نسبت به قرابت رضاعی، سکوت اختیار نموده‌ است.

مصادیق و نمونه‌ها

• قرابت پدر با فرزند، و قرابت جد با نوه، نسبی است، همچنین است قرابت دو برادر ابی.