ماده ۲۶۷ قانون مدنی

ماده ۲۶۷ قانون مدنی: ایفای دین از جانب غیر مدیون هم جایز است اگر چه از طرف مدیون اجازه نداشته باشد ولیکن کسی که دین دیگری را ادا می‌کند اگر با اذن باشد حق مراجعه به او دارد والا حق رجوع ندارد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

مدیون یعنی بدهکار.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اجرای تعهد توسط ثالث را نیز، می توان وفای به عهد محسوب نمود.

ابرای ذمه مکفولٌ عنه، باعث سقوط تعهد کفیل نیز می گردد.

اگر مدیون، اذن به پرداخت دین خود توسط ثالث بدهد؛ و سپس، انصراف خود را، از تأدیه بدهی وی اعلام کند؛ و درنهایت دین مزبور را پرداخت نماید؛ دراینصورت دیگر نمی تواند با استناد به اذن داین، مبلغ مورد نظر را از وی مطالبه کند. زیرا انصراف قبلی وی، موجب سقوط التزام مدیون، در برابر ایجاب خود شده است.

مفاد این ماده، در رابطه با عقد ضمان مجری نبوده؛ و لازم است به مقررات مربوط به ضمان در قانون مدنی، مراجعه نمود.

در قائم مقامی بدون رضای طلبکار، شخص ثالث، به جای وامی که می خواهد به مدیون بپردازد؛ دین وی را تأدیه نموده؛ و بدین ترتیب، خود او جانشین داین می گردد. و البته، با تغییر بستانکار، وثیقه های دین مزبور، همچنان به اعتبار خود باقی است.

سوابق فقهی

ایفای دین از سوی دیگری، به صورت تبرعی صحیح بوده؛ و باعث ابرای ذمه مدیون می گردد؛ هرچند او در قید حیات نبوده؛ و یا مخالف با این امر باشد؛ طلبکار هم، باید ایفای دین توسط ثالث را بپذیرد.

تأدیه بدهی دیگری بدون اذن او، تبرع در ادای دین است.

رویه های قضایی

به موجب دادنامه شماره 70 مورخه 12/2/1374 شعبه 6 دیوان عالی کشور، اگر خواهان، با اذن خوانده، مبادرت به تأدیه دین او نماید؛ دراینصورت حق مطالبه مبلغ مزبور را از وی دارد.

مقالات مرتبط

تحلیل حقوقی ماهیت اعتبارات اسنادی

تحلیل دوگانگی انتقال طلب و تبدیل تعهد به اعتبار متعهدٌله در حقوق ایران

نقش سوگیری شناختی زیان‌گریزی و نتایج آن در نظام مسئولیت مدنی ایران با تکیه بر نظریه‌ چشم‌انداز