ماده ۴۶۲ قانون مدنی

ماده ۴۶۲ قانون مدنی: اگر مبیع به شرط، به واسطهٔ فوت مشتری به ورثه او منتقل شود حق فسخ بیع در مقابل ورثه به همان ترتیبی که بوده‌است باقی خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برابر با مواد ۳۳ و ۳۴ قانون ثبت اسناد و املاک کشور، اصولاً مشتری مالک مبیع نمی‌گردد؛ تا با فوت وی، مبیع به همراه حق فسخ، به ورثه او منتقل گردد؛ زیرا حق موجود برای دهنده پول، نسبت به استیفای مطالبات او، درمورد وثیقه مانند هر حق مالی دیگر، به ورثه او منتقل خواهد شد.

اگر خریدار فوت نماید؛ و بایع دارای حق خیار باشد؛ وی نمی‌تواند قائل به تبعیض گردیده؛ و نسبت به برخی ورثه مشتری، عقد را فسخ کرده؛ و نسبت به برخی دیگر، آن را نگاهدارد.

مصادیق و نمونه‌ها

• اگر شخصی خانه خود را، به بیع شرط فروخته؛ و قبل از انقضای مدت خیار، خریدار فوت نموده؛ و وراث وی، منحصر به یک دختر و یک پسر باشند؛ دراینصورت بایع نمی‌تواند بیع را، نسبت به یکی از آنان فسخ نموده؛ و نسبت به دیگری نگاهدارد. بلکه یا باید عقد را به‌طور کلی فسخ نماید؛ یا اینکه با عدم فسخ آن در مدت خیار، موجب قطعی شدن معامله، استقرار مالکیت ورثه نسبت به آن ملک گردد.