ماده ۱۰۲۸ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== رویههای قضایی == | == رویههای قضایی == | ||
به موجب نظریه مشورتی شماره ۱۴۴۷/۷ مورخه | به موجب نظریه مشورتی شماره ۱۴۴۷/۷ مورخه 1374/9/7 اداره حقوقی قوه قضاییه، تا وقتی که حکم موت فرضی غایبی که کارمند دولت بوده؛ صادرنگردیده باشد؛ امکان پرداخت حقوق او به عائله تحت تکفلش، وجودندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در مسائل قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=معاونت آموزش و تحقیقات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5499508|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | ||
== مذاکرات تصویب == | == مذاکرات تصویب == |
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۵
ماده ۱۰۲۸ قانون مدنی: امینی که برای اداره کردن اموال غایب مفقودالاثر معین میشود باید نفقه زوجه دائم یا منقطعه که مدت او نگذشته و نفقه او را زوج تعهد کرده باشد و اولاد غایب را از دارایی غایب تأدیه نماید. در صورت اختلاف در میزان نفقه تعیین آن به عهدهٔ محکمه است.
مواد مرتبط
نکات توضیحی تفسیری دکترین
امین، مکلف است نفقه زوجه غایب را، متناسب با شئونات خانوادگی وی، پرداخت نماید.[۱]
امین، مکلف است تمام وظایف غایب مفقودالاثر را، به انجام رساند.[۲]
زوجه غایب، میتواند برای مطالبه نفقه خود از اموال غایبی که هنوز، حکم موت فرضی او صادرنگردیده؛ به دادگاه مراجعه نماید.[۳]
اگر غایب، در عده وفات زوجه، پیدا شود؛ دراینصورت زوجه، تا پایان عده، حق نفقه دارد؛ حتی اگر زوج، به او رجوع ننماید.[۴]
نفقه اشخاص واجب النفقه غایب، ابتدا باید از وجوه نقد وی، پرداخت گردد؛ و درصورت عدم کفایت، از منافع اموال او، نظیر اجاره بها یا حاصل فروش میوههای باغ، پرداخت گردد؛ و درصورت عدم کفایت، از فروش اموال منقول او، و درصورت کافی نبودن، از فروش اموال غیرمنقول وی، پرداخت گردد.[۵]
امین، باید نفقه ابوین غایب را، درصورت واجب النفقه بودن آنها، بپردازد.[۶]
امین، برای پرداخت نفقه غایب، میتواند اموال او را، به رهن دهد.[۷]
سوابق فقهی
زوجه غایب مفقودالاثر، درصورتی مستحق نفقه خواهدبود؛ که قبل از غیبت شوهر خود، از وی تمکین تام نموده؛ و به هنگام غیبت نیز، آماده تمکین بوده باشد.[۸]
رویههای قضایی
به موجب نظریه مشورتی شماره ۱۴۴۷/۷ مورخه 1374/9/7 اداره حقوقی قوه قضاییه، تا وقتی که حکم موت فرضی غایبی که کارمند دولت بوده؛ صادرنگردیده باشد؛ امکان پرداخت حقوق او به عائله تحت تکفلش، وجودندارد.[۹]
مذاکرات تصویب
به نظر وزیر عدلیه و یکی از نمایندگان مجلس، لازم بود قبل از جمله (... نفقه او را زوج تعهد کرده باشد …)، کلمه (زوج) اضافه گردد. که البته، چنین تصمیمی هم، مورد موافقت اکثریت قرارگرفت.[۱۰]
مصادیق و نمونهها
امین، باید هزینه استحمام زوجه غایب را، اعم از استحمام واجب یا …، بپردازد.[۱۱]
منابع
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 209144
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 209112
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد پنجم) (مصحف-هبه). چاپ 1. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4413528
- ↑ محمد امینیان مدرس. مفقودان و ایثارگران از دیدگاه حقوقی و قوانین حمایتی. چاپ 1. آستان قدس رضوی، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 854228
- ↑ محمد امینیان مدرس. مفقودان و ایثارگران از دیدگاه حقوقی و قوانین حمایتی. چاپ 1. آستان قدس رضوی، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 73716
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن). چاپ 13. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 691160
- ↑ محمد امینیان مدرس. مفقودان و ایثارگران از دیدگاه حقوقی و قوانین حمایتی. چاپ 1. آستان قدس رضوی، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 73728
- ↑ سیدمرتضی قاسمزاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2710160
- ↑ مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در مسائل قانون مدنی. چاپ 1. معاونت آموزش و تحقیقات قوه قضائیه، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5499508
- ↑ احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهشهای مجلس شورا ی اسلامی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 226148
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 209164