ماده ۱۰۸۹ قانون مدنی

ماده ۱۰۸۹ قانون مدنی: ممکن است اختیار تعیین مهر به شوهر یا شخص ثالثی داده شود در این صورت شوهر یا شخص ثالث می‌تواند مهر را هر قدر بخواهد معین کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

به مهریه ای که میزان آن، در عقد نکاح معین می‌گردد؛ مهرالمسمی گویند. و به مهریه ای که با تراضی طرفین، حین العقد تعیین می‌گردد؛ مهرالمسمی گویند. و مال معینی را که توسط طرفین، یا شخص ثالث مأذون از سوی آنان، به عنوان مهریه تعیین گردد؛ مهرالمسمی می‌نامند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مهریه به پنج دسته قابل تقسیم است: مهرالمسمی، مهرالمثل، مهرالسنه، مهرالمتعه و مهرالمفوضه.

چنانچه ثالثی که اختیار تعیین مهریه، به او سپرده شده؛ از امر محوله خودداری ورزیده؛ یا بمیرد؛ یا محجور گردد؛ دادگاه مهریه را، معین خواهدنمود؛ مگراینکه طرفین، شخص دیگری را، انتخاب نموده؛ یا تراضی به تعیین مهرالمسمی نمایند.

قرارداد یا شرطی که به موجب آن، اختیار تعیین مهریه، به دیگری تفویض می‌گردد؛ باید از تمام شرایط اعتبار معاملات، برخوردار باشد؛ درغیراینصورت، توافق مزبور، حسب مورد باطل یا غیرنافذ خواهدبود.

زوج یا زوجه ای که، می‌تواند از استقلال در تعیین مهریه، برخوردار باشد؛ حق تفویض تعیین مهریه به داور را نیز دارد.

زوج یا ثالثی که حق تعیین مهریه را دارند؛ می‌توانند مهر را، به میزانی بسیار کم، یا بسیار زیاد، تعیین نمایند.

مستندات فقهی

با استناد به روایتی از امام باقر، ممکن است زوجه، اختیار تعیین مهر را به شوهر بدهد؛ در این صورت شوهر می‌تواند مهر را، هر قدر بخواهد معین کند.

سوابق فقهی

مهریه ای که توسط زوج، تعیین می‌گردد؛ باید مالیت داشته باشند؛ هرچند اندک باشد.

درمواردی که، اختیار تعیین مهریه، به یکی از زوجین یا ثالث، تفویض شده باشد؛ زوجه را، مفوضه المهر نامند.