ماده ۱۰۶۵ قانون مدنی

ماده ۱۰۶۵ قانون مدنی: توالی عرفی ایجاب و قبول شرط صحت عقد است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«عاقد» یعنی طرف عقد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بین ایجاب و قبول، باید موالات وجود داشته باشد، و عرف، باید دلالت بر ارتباط بین ایجاب و قبول نماید، و چنانچه فاصله ایجاب و قبول در نکاح، از حد متعارف تجاوز نماید؛ توالی بین آن دو، از بین می‌رود. در صورت تجاوز فاصله ایجاب و قبول در نکاح از حد متعارف، قبول واقع نشده‌ است؛ زیرا دیگر، ایجابی وجود ندارد؛ تا بتوان، برای آن، متصورِ قبول شد و چنین قبولی، به منزله ایجاب متقابل محسوب خواهد شد.

برخی از حقوقدانان، قبول را در صورت اعلام در مجلس عقد، معتبر می‌دانند؛ نه پس از مفارقت طرفین از یکدیگر.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

فاصله ایجاب و قبول در نکاح، نباید از حد متعارف تجاوز نماید. چنانچه فاصله ایجاب و قبول در نکاح، از حد متعارف تجاوز نماید؛ عرف درمورد فاصله جزئی، مسامحه می‌نماید.

مقالات مرتبط

• نقش دلالت التزامی در تعیین گسترة‫ تعهدات حقوقی پزشکان و نهادهای درمانی