ماده ۱۱۹۰ قانون مدنی

ممکن است پدر یا جد پدری به کسی که به سمت وصایت معین کرده اختیار تعیین وصی بعد از فوت خود را برای مولی‌علیه بدهد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

ولی اختیاری، کسی است که او را، مردم یا دولت تعیین می‌کنند.

وصی کسی است که توسط پدر یا جد پدری، برای دوران پس مرگ آنان، جهت تصدی امور مالی طفل، انتخاب می‌شود.

حق ایصاء یعنی موصی به وصی، اذن در تعیین جانشین برای خود، داده باشد.

وصایت بر اشخاص، یعنی اینکه ولی قهری به موجب وصیت عهدی، به شخص ثالث، اختیار نگهداری مولی علیه خود را، اعطا نماید. و به شخصی که ولی قهری، برای بعد از خود، معین می‌نماید تا به اداره امور مولی علیه او بپردازد؛ ولی خاص گویند.

اعطای نمایندگی از سوی قانونگذار را، نمایندگی قانونی گویند.

به مواردی که نمایندگی شخص، در قانون پیش‌بینی شده؛ و اراده او و اصیل، نقشی در زوال این رابطه ندارد؛ نمایندگی قانونی اخص گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ولی قهری، می‌تواند به وصی، اختیار تعیین وصی را اعطا نماید؛ تا امور مالی مولی علیه، بلاتصدی نماند.

موضوع مفاد این ماده حصری نیست؛ یعنی موصی، در سایر موارد وصیت عهدی، نظیر وصیت بر صرف ثلث ماترک جهت اطعام روزانه فقرا، به وصی خود اختیار دهد تا او نیز، برای خود وصی تعیین نماید. ولی قهری، می‌تواند به وصی، اختیار تعیین وصی را اعطا نماید؛ زیرا تعیین وصی، قائم به شخص موصی یا همان ولی قهری، نیست.