ماده ۱۲۶۷ قانون مدنی

ماده ۱۲۶۷ قانون مدنی: اقرار به نفع متوفی دربارهٔ ورثهٔ او مؤثر خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

به کسی که اقرار، به نفع او باشد؛ مقرٌله گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اقرار به نفع متوفی، درصورتی دربارهٔ ورثهٔ او، مؤثر است که موضوع آن، قابل انتقال از طریق ارث باشد؛ مثلاً اباحه انتفاع، به ارث نمی‌رسد؛ پس اقرار به آن نیز، نسبت به وراث مقرٌله، اثری ندارد.

اقرار به نفع متوفی، اقرار به حق سابق است؛ و این حق، در دوران حیات میت، و درواقع، زمانی که او، دارای اهلیت تمتع بوده، ایجادشده است. پس چنین اقراری، بلااشکال است.

اقرار برای میت، به نفع ورثه بوده؛ لیکن نسبت به طلبکاران متوفی نیز، مؤثر است.

متوفی دارای شخصیت حقوقی بوده؛ و ورثه وی، به قائم مقامی او، از اقرار برای میت، نفع می‌برند.

سوابق فقهی

صحیح است که میت، شخصیت حقوقی است؛ لیکن به دلالت شواهد و امارات، مقصود مقر از اقرار برای متوفی، اخبار حق به نفع ورثه است نه میت. درمقابل، استدلال شده‌است که متوفی دارای شخصیت حقوقی بوده؛ و ورثه وی، به قائم مقامی او، از اقرار برای میت، نفع می‌برند.

انتقادات

این ماده، دارای ظاهری فریبنده بوده؛ و ممکن است برای مخاطب، این شبهه به وجود آید که متوفی، دارای اهلیت است.