ماده ۵۰۴ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
هر گاه مستأجر به موجب [[عقد اجاره]]، مجاز در بنا یا غرس بوده، موجر نمی‌تواند مستأجر را به خراب کردن یا کندن آن اجبار کند و بعد از انقضای مدت اگر بنا یا درخت در تصرف مستأجر باقی بماند موجر حق مطالبه‌ [[اجرت‌المثل]] زمین را خواهد داشت و اگر در تصرف موجر باشد مستأجر حق مطالبه اجرت‌المثل بنا یا درخت را خواهد داشت.
'''ماده ۵۰۴ قانون مدنی''': هرگاه [[مستاجر|مستأجر]] به موجب [[اجاره|عقد اجاره]]، مجاز در بنا یا [[غرس]] بوده، [[موجر]] نمی‌تواند مستأجر را به خراب کردن یا کندن آن اجبار کند و بعد از انقضای مدت اگر بنا یا درخت در [[تصرف]] مستأجر باقی بماند موجر حق مطالبه [[اجرت‌المثل]] زمین را خواهد داشت و اگر در تصرف موجر باشد مستأجر حق مطالبه اجرت‌المثل بنا یا درخت را خواهد داشت.
 
* {{زیتونی|[[ماده ۵۰۳ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
* {{زیتونی|[[ماده ۵۰۵ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
قانونگذار در این ماده، به حمایت از حق ریشه پرداخته است؛ که در عرف زراعی معمول و رایج می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (درس هایی از عقود معین) (بیع، اجاره، قرض، جعاله، شرکت، صلح)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2878944|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=13}}</ref>
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده ۵۰۵ قانون مدنی]]
حکم این ماده، ناظر به موردی هم هست که عرف منطقه، اجازه احداث بنا و غرس درخت را به مستأجر می دهد؛ بدون اینکه نیازی به کسب اذن از مؤجر باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار،وکالت ...)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=306220|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref>
[[ماده ۵۴۰ قانون مدنی]]
 
== فلسفه و مبانی نظری ==
وقتی که مؤجر، به مستأجر اذن داده باشد تا در ملک او، بنا احداث نموده؛ و یا درخت بکارد، پس از انقضای مدت اجاره، دیگر حق الزام وی به قلع بنا یا درخت را ندارد. زیرا چنین امری، مستلزم ورود زیان به مستأجر خواهد بود. درضمن مؤجر نمی تواند با تأدیه خسارت مستأجر، اقدام به ازاله بنا و اشجار نماید. زیرا او حق تجاوز به حدود مالکیت دیگران را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار،وکالت ...)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=306220|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref>
قانونگذار در این ماده، به حمایت از [[حق ریشه]] پرداخته‌است؛ که در [[عرف]] [[زراعت|زراعی]] معمول و رایج می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (درس‌هایی از عقود معین) (بیع، اجاره، قرض، جعاله، شرکت، صلح)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2878944|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=13}}</ref>
== نکات تفسیری دکترین ماده 504 قانون مدنی ==
حکم این ماده، ناظر به موردی هم هست که عرف منطقه، اجازه احداث بنا و غرس درخت را به مستأجر می‌دهد؛ بدون اینکه نیازی به کسب [[اذن]] از موجر باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=306220|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref>


وقتی که موجر، به مستأجر اذن داده باشد تا در ملک او، بنا احداث نموده؛ یا درخت بکارد، پس از انقضای مدت اجاره، دیگر حق الزام وی به [[قلع بنا]] یا درخت را ندارد؛ زیرا چنین امری، مستلزم ورود [[زیان]] به مستأجر خواهد بود، در ضمن موجر نمی‌تواند با [[تادیه|تأدیه]] خسارت مستأجر، اقدام به ازاله بنا و اشجار نماید؛ زیرا او حق تجاوز به حدود [[مالکیت]] دیگران را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=306220|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref>
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 504 قانون مدنی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# موجر نمی‌تواند مستأجر را به خراب کردن یا کندن بنا یا درخت مجبور کند، اگر مستأجر به موجب عقد اجاره مجاز به بنا یا غرس بوده باشد.
# پس از انقضای مدت اجاره، اگر بنا یا درخت همچنان در تصرف مستأجر باشد، موجر می‌تواند اجرت‌المثل زمین را مطالبه کند.
# اگر پس از انقضای مدت اجاره، بنا یا درخت در تصرف موجر باشد، مستأجر حق دارد اجرت‌المثل بنا یا درخت را مطالبه کند.
# تصرف مستأجر یا موجر پس از پایان مدت اجاره بر حق مطالبه اجرت‌المثل تأثیرگذار است.
== رویه های قضایی ==
== رویه های قضایی ==
به موجب نظر کمیسیون نشست های قضایی، به مناسبت نشست قضات دادگستری قم، حکم ماده 503 قانون مدنی و ماده بعد از آن، ناظر به مواردی هم خواهد بود که مستأجر، در عین موقوفه، اقدام به احداث بنا و یا غرس اشجار می نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست های قضایی مسائل قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5653700|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>
* [[رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۲۰۶۰/۲۲۵/۱۴/۴۲۰/ف مورخ ۷/۳/۱۳۷۳ سرپرست سازمان اوقاف و امور خیریه]]
* [[نظریه شماره 7/99/626 مورخ 1399/07/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]
* [[نظریه شماره 7/1401/852 مورخ 1401/11/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]
* [[نظریه شماره 7/1400/1375 مورخ 1400/11/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]


به موجب نظر [[نشست‌ قضایی|کمیسیون نشست‌های قضایی]]، به مناسبت نشست قضات دادگستری قم، حکم [[ماده ۵۰۳ قانون مدنی]] و ماده بعد از آن، ناظر به مواردی هم خواهد بود که مستأجر، در [[عین موقوفه]]، اقدام به احداث بنا یا غرس اشجار می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست‌های قضایی مسائل قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5653700|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>
== انتقادات ==
== انتقادات ==
مفاد این ماده، با ماده 540 قانون مدنی تعارض دارد. در این دو ماده، از مبانی متضاد پیروی گردیده است. هرچند ماده 540 قانون مزبور، از نظر حقوقی قوی تر است؛ اما چندان با مبانی اجتماعی سازگاری ندارد. زیرا از بین بردن زراعت نارس را، مجاز دانسته است. صحیح بود که قانونگذار، در هر دو مورد یادشده؛ از رویه ای واحد پیروی می نمود. اگر پس از انقضای مهلت موعود، باقی ماندن زمین در ید امین، خلاف اصول باشد؛ در اجاره هم باید مورد توجه قرار گرفته؛ و تصرف مستأجر در عین مستأجره را، پس از انقضای مدت عقد، ممنوع دانست. و تنها در فرض سوءاستعمال و یا خطای مؤجر، او را، ملزم به جبران زیان های واردشده به مستأجر دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی عقود معین (قسمت اول) (معاملات معوض، عقود تملیکی، بیع، معاوضه، اجاره، قرض)|ترجمه=|جلد=|سال=1374|ناشر=مدرس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3650572|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=6}}</ref>
مفاد این ماده، با [[ماده ۵۴۰ قانون مدنی]] [[تعارض]] دارد، در این دو ماده، از مبانی متضاد پیروی گردیده‌است، هر چند ماده ۵۴۰ قانون مزبور، از نظر حقوقی قوی تر است؛ اما چندان با مبانی اجتماعی سازگاری ندارد؛ زیرا از بین بردن زراعت نارس را، مجاز دانسته‌است، صحیح بود که قانونگذار، در هر دو مورد یادشده؛ از رویه ای واحد پیروی می‌نمود. اگر پس از انقضای مهلت موعود، باقی ماندن زمین در [[ید]] [[امین]]، خلاف اصول باشد؛ در اجاره هم باید مورد توجه قرار گرفته؛ و تصرف مستأجر در [[عین مستأجره]] را، پس از انقضای مدت عقد، ممنوع دانست، و تنها در فرض سوءاستعمال یا خطای موجر، او را، ملزم به جبران زیان‌های واردشده به مستأجر دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی عقود معین (قسمت اول) (معاملات معوض، عقود تملیکی، بیع، معاوضه، اجاره، قرض)|ترجمه=|جلد=|سال=1374|ناشر=مدرس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3650572|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=6}}</ref>
 
== مقالات مرتبط ==
[[وضعیت مستحدثات پس از انقضای مدت اجاره در حقوق ایران و مصر]]
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
{{مواد قانون مدنی}}
[[رده:مواد قانون مدنی]]
[[رده:مواد قانون مدنی]]
[[رده:اموال]]
[[رده:اموال]]
[[رده:عقود-معین]]
[[رده:عقود-معین]]
[[رده:اجاره اشیاء]]
[[رده:اجاره اشیاء]]
[[رده:اجاره]]
{{DEFAULTSORT:ماده 2525}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۵

ماده ۵۰۴ قانون مدنی: هرگاه مستأجر به موجب عقد اجاره، مجاز در بنا یا غرس بوده، موجر نمی‌تواند مستأجر را به خراب کردن یا کندن آن اجبار کند و بعد از انقضای مدت اگر بنا یا درخت در تصرف مستأجر باقی بماند موجر حق مطالبه اجرت‌المثل زمین را خواهد داشت و اگر در تصرف موجر باشد مستأجر حق مطالبه اجرت‌المثل بنا یا درخت را خواهد داشت.

مواد مرتبط

ماده ۵۴۰ قانون مدنی

فلسفه و مبانی نظری

قانونگذار در این ماده، به حمایت از حق ریشه پرداخته‌است؛ که در عرف زراعی معمول و رایج می‌باشد.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 504 قانون مدنی

حکم این ماده، ناظر به موردی هم هست که عرف منطقه، اجازه احداث بنا و غرس درخت را به مستأجر می‌دهد؛ بدون اینکه نیازی به کسب اذن از موجر باشد.[۲]

وقتی که موجر، به مستأجر اذن داده باشد تا در ملک او، بنا احداث نموده؛ یا درخت بکارد، پس از انقضای مدت اجاره، دیگر حق الزام وی به قلع بنا یا درخت را ندارد؛ زیرا چنین امری، مستلزم ورود زیان به مستأجر خواهد بود، در ضمن موجر نمی‌تواند با تأدیه خسارت مستأجر، اقدام به ازاله بنا و اشجار نماید؛ زیرا او حق تجاوز به حدود مالکیت دیگران را ندارد.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 504 قانون مدنی

  1. موجر نمی‌تواند مستأجر را به خراب کردن یا کندن بنا یا درخت مجبور کند، اگر مستأجر به موجب عقد اجاره مجاز به بنا یا غرس بوده باشد.
  2. پس از انقضای مدت اجاره، اگر بنا یا درخت همچنان در تصرف مستأجر باشد، موجر می‌تواند اجرت‌المثل زمین را مطالبه کند.
  3. اگر پس از انقضای مدت اجاره، بنا یا درخت در تصرف موجر باشد، مستأجر حق دارد اجرت‌المثل بنا یا درخت را مطالبه کند.
  4. تصرف مستأجر یا موجر پس از پایان مدت اجاره بر حق مطالبه اجرت‌المثل تأثیرگذار است.

رویه های قضایی

به موجب نظر کمیسیون نشست‌های قضایی، به مناسبت نشست قضات دادگستری قم، حکم ماده ۵۰۳ قانون مدنی و ماده بعد از آن، ناظر به مواردی هم خواهد بود که مستأجر، در عین موقوفه، اقدام به احداث بنا یا غرس اشجار می‌نماید.[۴]

انتقادات

مفاد این ماده، با ماده ۵۴۰ قانون مدنی تعارض دارد، در این دو ماده، از مبانی متضاد پیروی گردیده‌است، هر چند ماده ۵۴۰ قانون مزبور، از نظر حقوقی قوی تر است؛ اما چندان با مبانی اجتماعی سازگاری ندارد؛ زیرا از بین بردن زراعت نارس را، مجاز دانسته‌است، صحیح بود که قانونگذار، در هر دو مورد یادشده؛ از رویه ای واحد پیروی می‌نمود. اگر پس از انقضای مهلت موعود، باقی ماندن زمین در ید امین، خلاف اصول باشد؛ در اجاره هم باید مورد توجه قرار گرفته؛ و تصرف مستأجر در عین مستأجره را، پس از انقضای مدت عقد، ممنوع دانست، و تنها در فرض سوءاستعمال یا خطای موجر، او را، ملزم به جبران زیان‌های واردشده به مستأجر دانست.[۵]

مقالات مرتبط

وضعیت مستحدثات پس از انقضای مدت اجاره در حقوق ایران و مصر

منابع

  1. ↑ ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (درس‌هایی از عقود معین) (بیع، اجاره، قرض، جعاله، شرکت، صلح). چاپ 13. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2878944
  2. ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …). چاپ 12. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 306220
  3. ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …). چاپ 12. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 306220
  4. ↑ مجموعه نشست‌های قضایی مسائل قانون مدنی. چاپ 1. جنگل، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5653700
  5. ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی عقود معین (قسمت اول) (معاملات معوض، عقود تملیکی، بیع، معاوضه، اجاره، قرض). چاپ 6. مدرس، 1374.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3650572
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۵۰۴_قانون_مدنی&oldid=438547»