ماده ۱۰۱۸ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۰۱۸ قانون مدنی''': مفاد [[ماده ۱۰۱۷ قانون مدنی|ماده فوق]] در موردی نیز رعایت می‌گردد که حکم [[موت فرضی]] [[غایب مفقودالاثر|غایب]] صادر شود. | '''ماده ۱۰۱۸ قانون مدنی''': مفاد [[ماده ۱۰۱۷ قانون مدنی|ماده فوق]] در موردی نیز رعایت می‌گردد که حکم [[موت فرضی]] [[غایب مفقودالاثر|غایب]] صادر شود. | ||
*{{زیتونی|مشاهده ماده قبلی}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۰۱۷ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|مشاهده ماده بعدی}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۰۱۹ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
این ماده، که تاریخ صدور حکم موت فرضی را، به منزله پایان [[اهلیت تمتع]] دانسته است؛ وارد بر ماده 956 قانون مدنی می باشد که، مرگ طبیعی را، خاتمه دهنده اهلیت محسوب می نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=346196|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> در واقع، این ماده، باعث تضییق ماده 956 قانون مزبور شده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=329388|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | این ماده، که تاریخ صدور حکم موت فرضی را، به منزله پایان [[اهلیت تمتع]] دانسته است؛ وارد بر ماده 956 قانون مدنی می باشد که، مرگ طبیعی را، خاتمه دهنده اهلیت محسوب می نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=346196|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> در واقع، این ماده، باعث تضییق ماده 956 قانون مزبور شده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=329388|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۰
ماده ۱۰۱۸ قانون مدنی: مفاد ماده فوق در موردی نیز رعایت می‌گردد که حکم موت فرضی غایب صادر شود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده، که تاریخ صدور حکم موت فرضی را، به منزله پایان اهلیت تمتع دانسته است؛ وارد بر ماده 956 قانون مدنی می باشد که، مرگ طبیعی را، خاتمه دهنده اهلیت محسوب می نماید. [۱] در واقع، این ماده، باعث تضییق ماده 956 قانون مزبور شده است. [۲]
درابطه با صدور حکم موت فرضی نیز، باید تاریخ مرگ غایب، و انتقال اموال او به وراث قانونی خویش، معین گردد. [۳]
اگر دادگاه، تاریخ مرگ غایب را، در حکم موت فرضی، قید ننماید؛ دراینصورت تاریخ صدور حکم را، باید به عنوان زمان مرگ وی درنظرگرفت؛ نه تاریخ ابلاغ را. [۴]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 346196
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 329388
- ↑ مهدی شهیدی. ارث. چاپ 8. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 154264
- ↑ سیدمرتضی قاسم زاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2708548