ماده ۱۱۵۲ قانون مدنی

ماده ۱۱۵۲ قانون مدنی: عده‌ی فسخ نکاح و بذل مدت و انقضای آن در مورد نکاح منقطع در غیرحامل دو طهر است مگر این که زن با اقتضای سن عادت زنانگی نبیند که در این صورت ۴۵ روز است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

طهر در لغت، یعنی پاکیزه شدن. و به فاصله بین دو عادت ماهانه، طهر گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مقصود از عده، جلوگیری از اختلاط نسب است

در موارد زیر، زن باید عده نگه دارد: طلاق، فسخ نکاح، فوت شوهر، زوال اشتباه در وطی به شبهه، انقضاء یا بذل مدت در متعه.

از نظر علم پزشکی، خون حیض، بین سنین 45 تا 55 سالگی، برای همیشه قطع گردیده؛ و زن یائسه می شود.

مدت عده فسخ نکاح، در نکاح دائم و موقت، متفاوت است.

عده فسخ نکاح، و انقضاء و بذل مدت، در رابطه با زوجه منقطعه، درصورتیکه غیرمدخوله بوده؛ و حامله و یا یائسه نباشد؛ دو طهر است.

برخی از حقوقدانان، علت طولانی تر بودن عده در نکاح دائم، نسبت به نکاح موقت را، شأن و منزلت والای ازدواج دائمی، از منظر اخلاق اجتماعی دانسته و قانونگذار را نیز، چندان متمایل به انحلال این نکاح، و ازدواج زن با مردی دیگر نمی دانند.

مستندات فقهی

با استناد به روایتی از امام باقر، عده زن منقطعه، 45 روز است. و با استناد به روایتی از امام صادق، عده زن منقطعه، 45 روز است.

به موجب روایتی از امام صادق، پس از انحلال نکاح موقت، زوج می تواند در ایام عده، به همسر منقطعه خود، رجوع نماید.