ماده ۷۲۰ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۷۱۹ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۷۱۹ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۷۲۱ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۷۲۱ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۷۱۹ قانون مدنی]] | * [[ماده ۷۱۹ قانون مدنی]] | ||
| خط ۹: | خط ۷: | ||
== فلسفه و مبانی نظری == | == فلسفه و مبانی نظری == | ||
علت این ماده این است که ضامن تبرعا و از راه احسان به [[مدیون]] و بدون اینکه قصد غرامت گرفتن از او را داشته باشد، ضمانت را قبول کرده‌است و دیگر نمی‌تواند از این اراده خیر عدول کرده و از مضمون عنه چیزی بخواهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد دوم) (عقود معین 2) (ودیعه، عاریه، وکالت، ضمان، حواله|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1955712|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=13}}</ref> | علت این ماده این است که ضامن تبرعا و از راه احسان به [[مدیون]] و بدون اینکه قصد غرامت گرفتن از او را داشته باشد، ضمانت را قبول کرده‌است و دیگر نمی‌تواند از این اراده خیر عدول کرده و از مضمون عنه چیزی بخواهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد دوم) (عقود معین 2) (ودیعه، عاریه، وکالت، ضمان، حواله|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1955712|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=13}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 720 قانون مدنی == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
مطابق این ماده، ضامنی که به قصد تبرع، ضمانت کرده باشد، حق رجوع به مضمون‌عنه را ندارد، بر پایه یک دیدگاه [[فقه|فقهی]]، قصد تبرع را می‌توان در این معنی تفسیر کرد که ضامن بدون نیت رجوع به بدهکار اصلی ضامن شده باشد و تنها در این حالت از حق رجوع به بدهکار اصلی محروم است، ولی در غیر این صورت خواه با درخواست یا بی درخواست بدهکار، حق رجوع برای ضامن پس از پرداخت [[دیون|دین]] محفوظ است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=521484|صفحه=|نام۱=سیدمحمود|نام خانوادگی۱=کاشانی|چاپ=1}}</ref> این ماده [[مفهوم مخالف]] نداشته و نمی‌توان نتیجه گرفت که اگر ضامن قصد تبرع نداشته باشد، حق رجوع به مضمون عنه را دارد؛ چرا که معیار رجوع به مضمون عنه، [[اذن]] اوست، نه قصد ضامن.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=98288|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=26}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=204096|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اندیشه‌های حقوقی (مفاهیم بنیادین حقوق مدنی و جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=678508|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=1}}</ref> | مطابق این ماده، ضامنی که به قصد تبرع، ضمانت کرده باشد، حق رجوع به مضمون‌عنه را ندارد، بر پایه یک دیدگاه [[فقه|فقهی]]، قصد تبرع را می‌توان در این معنی تفسیر کرد که ضامن بدون نیت رجوع به بدهکار اصلی ضامن شده باشد و تنها در این حالت از حق رجوع به بدهکار اصلی محروم است، ولی در غیر این صورت خواه با درخواست یا بی درخواست بدهکار، حق رجوع برای ضامن پس از پرداخت [[دیون|دین]] محفوظ است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=521484|صفحه=|نام۱=سیدمحمود|نام خانوادگی۱=کاشانی|چاپ=1}}</ref> این ماده [[مفهوم مخالف]] نداشته و نمی‌توان نتیجه گرفت که اگر ضامن قصد تبرع نداشته باشد، حق رجوع به مضمون عنه را دارد؛ چرا که معیار رجوع به مضمون عنه، [[اذن]] اوست، نه قصد ضامن.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=98288|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=26}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=204096|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اندیشه‌های حقوقی (مفاهیم بنیادین حقوق مدنی و جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=678508|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=1}}</ref> | ||
== مطالعات فقهی == | |||
== | === سوابق فقهی === | ||
=== سوابق | |||
[[رضا|رضایت]] مضمون عنه در تحقق ضمان شرط نیست، بنابراین اگر ضامن بدون اذن او ضمانت کند، ضمانت او تبرعی بوده و حق رجوع به مضمون عنه را نخواهد داشت، اما در صورت وجود اذن و اجازه مضمون عنه، آنچه را که ضامن پرداخته، می‌تواند از مضمون عنه مطالبه کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیات الاحکام (حقوق مدنی و جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=132604|صفحه=|نام۱=آیت اله خلیل|نام خانوادگی۱=قبله ای خویی|چاپ=6}}</ref> عده ای معتقدند چنانچه پس از عقد ضمان، مضمون عنه به ضامن بگوید که دین را پرداخت کن، این امر مشمول ضمان امری نمی‌شود، زیرا با وقوع عقد ضمان، دین در [[ذمه]] ضامن قرار گرفته و امر به پرداخت پس از عقد، جنبه ارشادی داشته و [[مسئولیت|مسئولیتی]] برای مضمون عنه به دنبال ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=عقد ضمان|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=506956|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=1}}</ref> | [[رضا|رضایت]] مضمون عنه در تحقق ضمان شرط نیست، بنابراین اگر ضامن بدون اذن او ضمانت کند، ضمانت او تبرعی بوده و حق رجوع به مضمون عنه را نخواهد داشت، اما در صورت وجود اذن و اجازه مضمون عنه، آنچه را که ضامن پرداخته، می‌تواند از مضمون عنه مطالبه کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیات الاحکام (حقوق مدنی و جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=132604|صفحه=|نام۱=آیت اله خلیل|نام خانوادگی۱=قبله ای خویی|چاپ=6}}</ref> عده ای معتقدند چنانچه پس از عقد ضمان، مضمون عنه به ضامن بگوید که دین را پرداخت کن، این امر مشمول ضمان امری نمی‌شود، زیرا با وقوع عقد ضمان، دین در [[ذمه]] ضامن قرار گرفته و امر به پرداخت پس از عقد، جنبه ارشادی داشته و [[مسئولیت|مسئولیتی]] برای مضمون عنه به دنبال ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=عقد ضمان|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=506956|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 720 قانون مدنی == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# ضامن به قصد تبرع (بدون دریافت عوض یا سود) اقدام به ضمانت کرده است. | # ضامن به قصد تبرع (بدون دریافت عوض یا سود) اقدام به ضمانت کرده است. | ||
| خط ۲۴: | خط ۱۸: | ||
# ضمانت تبرعی یعنی ضمانتی که با نیت نیکوکاری و بدون توقع بازگشت انجام می‌شود. | # ضمانت تبرعی یعنی ضمانتی که با نیت نیکوکاری و بدون توقع بازگشت انجام می‌شود. | ||
# این ماده به رابطه حقوقی و تعهدات ضامن در ضمانت تبرعی اشاره دارد. | # این ماده به رابطه حقوقی و تعهدات ضامن در ضمانت تبرعی اشاره دارد. | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[نهاد بازسازی؛ ماهیت و مدل‌ها در نظام بانکی ایران]] | * [[نهاد بازسازی؛ ماهیت و مدل‌ها در نظام بانکی ایران]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
| خط ۳۶: | خط ۲۸: | ||
[[رده:ضمان عقدی]] | [[رده:ضمان عقدی]] | ||
[[رده:اثر ضمان بین ضامن و مضمون عنه]] | [[رده:اثر ضمان بین ضامن و مضمون عنه]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 3605}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۴
ماده ۷۲۰ قانون مدنی: ضامنی که به قصد تبرع، ضمانت کرده باشد حق رجوع به مضمون‌عنه ندارد.
مواد مرتبط
فلسفه و مبانی نظری
علت این ماده این است که ضامن تبرعا و از راه احسان به مدیون و بدون اینکه قصد غرامت گرفتن از او را داشته باشد، ضمانت را قبول کرده‌است و دیگر نمی‌تواند از این اراده خیر عدول کرده و از مضمون عنه چیزی بخواهد.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 720 قانون مدنی
مطابق این ماده، ضامنی که به قصد تبرع، ضمانت کرده باشد، حق رجوع به مضمون‌عنه را ندارد، بر پایه یک دیدگاه فقهی، قصد تبرع را می‌توان در این معنی تفسیر کرد که ضامن بدون نیت رجوع به بدهکار اصلی ضامن شده باشد و تنها در این حالت از حق رجوع به بدهکار اصلی محروم است، ولی در غیر این صورت خواه با درخواست یا بی درخواست بدهکار، حق رجوع برای ضامن پس از پرداخت دین محفوظ است،[۲] این ماده مفهوم مخالف نداشته و نمی‌توان نتیجه گرفت که اگر ضامن قصد تبرع نداشته باشد، حق رجوع به مضمون عنه را دارد؛ چرا که معیار رجوع به مضمون عنه، اذن اوست، نه قصد ضامن.[۳][۴][۵]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
رضایت مضمون عنه در تحقق ضمان شرط نیست، بنابراین اگر ضامن بدون اذن او ضمانت کند، ضمانت او تبرعی بوده و حق رجوع به مضمون عنه را نخواهد داشت، اما در صورت وجود اذن و اجازه مضمون عنه، آنچه را که ضامن پرداخته، می‌تواند از مضمون عنه مطالبه کند.[۶] عده ای معتقدند چنانچه پس از عقد ضمان، مضمون عنه به ضامن بگوید که دین را پرداخت کن، این امر مشمول ضمان امری نمی‌شود، زیرا با وقوع عقد ضمان، دین در ذمه ضامن قرار گرفته و امر به پرداخت پس از عقد، جنبه ارشادی داشته و مسئولیتی برای مضمون عنه به دنبال ندارد.[۷]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 720 قانون مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- ضامن به قصد تبرع (بدون دریافت عوض یا سود) اقدام به ضمانت کرده است.
- در صورت ضمانت تبرعی، ضامن نمی‌تواند به مضمون‌عنه (کسی که از او ضمانت کرده) رجوع کند.
- ضمانت تبرعی یعنی ضمانتی که با نیت نیکوکاری و بدون توقع بازگشت انجام می‌شود.
- این ماده به رابطه حقوقی و تعهدات ضامن در ضمانت تبرعی اشاره دارد.
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد دوم) (عقود معین 2) (ودیعه، عاریه، وکالت، ضمان، حواله. چاپ 13. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1955712
- ↑ سیدمحمود کاشانی. حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان). چاپ 1. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 521484
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 98288
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 204096
- ↑ ابوالقاسم گرجی. اندیشه‌های حقوقی (مفاهیم بنیادین حقوق مدنی و جزایی). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 678508
- ↑ آیت اله خلیل قبله ای خویی. آیات الاحکام (حقوق مدنی و جزایی). چاپ 6. سمت، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 132604
- ↑ آیت اله سیدمحمد موسوی بجنوردی. عقد ضمان. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 506956