ماده ۱۵ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
=== سوابق فقهی === | === سوابق فقهی === | ||
در برخی موارد، میوه روی درخت و بذر کاشته شده در زمین، منقول محسوب میگردند<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=36380|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=کیایی|چاپ=1}}</ref> | |||
* در برخی موارد، میوه روی درخت و بذر کاشته شده در زمین، منقول محسوب میگردند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=36380|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=کیایی|چاپ=1}}</ref> | |||
* به قول [[مشهور فقها]]، میوه روی درخت و محصولی که هنوز برداشت نگردیده، در حکم منقول بوده لذا مشمول احکام مربوط به [[شفعه]] نمیگردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول و دوم) (اشخاص، اموال و مالکیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1280692|صفحه=|نام۱=مرتضی|نام خانوادگی۱=یوسف زاده|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۰۴
ماده ۱۵ قانون مدنی: ثمره و حاصل، مادام که چیده یا درو نشده است غیرمنقول است. اگر قسمتی از آن چیده یا درو شده باشد، تنها آن قسمت منقول است.
توضیح واژگان
ثمره در لغت، به معنای حاصل یا فرآورده و در اصطلاح به محصول و باری که هنوز از درخت جدا نشده باشد، گویند.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
صفت غیرمنقول، برای اموالی که به واسطه عمل آدمی، در زمین نصب گردیده؛ وصفی اکتسابی بوده و اموال مزبور، پس از جدایی از زمین، دوباره وصف ذاتی خود، یعنی منقول بودن را به دست میآورند.[۲] اشخاص، میتوانند با تراضی یکدیگر، وصف تبعی غیرمنقول را، از اموال منقول سلب نمایند[۳] و قصد طرفین، میتواند به اموالی که ذاتاً منقول بوده و به وسیله عمل انسان، غیرمنقول شدهاند؛ وصف منقول ببخشند، پس نمیتوان میوههای نارس را، که قبل از چیدن فروخته میشود؛ غیرمنقول دانسته و تشریفات انتقال اموال غیرمنقول، نظیر تنظیم سند رسمی را، در مورد آنان جاری نمود.[۴]
ثمره یا محصول، منفعت مادی محسوب گردیده که پس از جدایی از درخت، تبدیل به عین مستقلی میشود[۵] و از طرف دیگر اینکه ثمره یا محصولی که هنوز از درخت چیده نشده، غیرمنقول تبعی محسوب گردیده و پس از جدایی از درخت، وصف مزبور را از دست داده و منقول میگردد.[۶]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
- در برخی موارد، میوه روی درخت و بذر کاشته شده در زمین، منقول محسوب میگردند.[۷]
- به قول مشهور فقها، میوه روی درخت و محصولی که هنوز برداشت نگردیده، در حکم منقول بوده لذا مشمول احکام مربوط به شفعه نمیگردد.[۸]
منابع
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد دوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 418856
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 90916
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 90924
- ↑ سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 12084
- ↑ ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی (اموال و مالکیت). چاپ 30. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2940996
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 90932
- ↑ عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد اول). چاپ 1. سمت، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 36380
- ↑ مرتضی یوسف زاده. حقوق مدنی (جلد اول و دوم) (اشخاص، اموال و مالکیت). چاپ 1. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1280692