ماده ۳۰۵ قانون مدنی

ماده ۳۰۵ قانون مدنی: در مورد مواد فوق صاحب مال باید از عهدهٔ مخارج لازمه که برای نگاهداری آن شده‌است بر آید مگر در صورت علم متصرف به عدم استحقاق خود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان ماده ۳۰۵ قانون مدنی

استیفا، یعنی انتفاع از عمل یا مال دیگری، بدون سبق رابطه قراردادی بین آنان.

کلیات توضیحی تفسیری دکترین ماده ۳۰۵ قانون مدنی

هرچند علم و جهل متصرف، تأثیری در ضمان او نسبت به عین و منافع مال غیر ندارد؛ اما در مطالبه هزینه‌هایی که برای نگهداری از مال غیر، متحمل گردیده؛ باید علم و جهل او را مؤثر دانست.

هزینه‌های متحمل شده توسط غاصب، نسبت به نگهداری عین مغصوبه، که آن را، با علم به مستحقٌ للغیر بودن تصرف نموده؛ قابل مطالبه از مالک نیست؛ زیرا چنین اعمالی، شایسته احترام نمی‌باشد. حتی اگر وی، قصد تبرع هم نداشته باشد.

اگر اخذ و تصرف در مال غیر، از روی اشتباه بوده باشد؛ دراینصورت متصرف می‌تواند مخارجی را، که برای نگهداری از مال مزبور متحمل گردیده؛ از مالک مال مطالبه نماید.

رویه‌های قضایی ماده ۳۰۵ قانون مدنی

به نظر کمیسیون نشست‌های قضایی، به مناسبت نشست قضات دادگستری گرگان، منظور از غرامات مندرج در ماده ۲۶۳ قانون مدنی، خساراتی است که به‌طور مستقیم، به خریدار وارد گردیده؛ و شامل حق التحریر، حق الثبت، هزینه‌های دادرسی، خسارت تأخیر تأدیه نیز می‌گردد.

مقالات مرتبط

• نظام مسئولیت مدنی در قانون مدنی ایران و فقه امامیه (خلأ قانون مدنی در زمینه مسئولیت مدنی)
• نقش سیره نبوی در شکل‌گیری حقوق خصوصی