ماده ۳۳۴ قانون مدنی

ماده ۳۳۴ قانون مدنی: مالک یا متصرف حیوان مسئول خساراتی نیست که از ناحیهٔ آن حیوان وارد می‌شود مگر این که در حفظ حیوان تقصیر کرده باشد لیکن در هر حال اگر حیوان به واسطهٔ عمل کسی منشأ ضرر گردد فاعل آن عمل، مسئول خسارات وارده خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

تسبیب، یعنی به وجود آوردن سبب تلف یا نقص، نسبت به نفس یا مال غیر، که ممکن است ارادی یا مبتنی بر تقصیر باشد. و آنچه را، که باعث نابودی چیزی گردد؛ و نتوان تلف را، به‌طور عادی و حقیقی به آن منتسب نمود؛ تسبیب نام دارد.

پیشینه

ماده ۱۳۸۵ قانون مدنی فرانسه، مالک حیوان را، مسئول جبران زیان‌هایی دانسته که درنتیجه عمل او، به دیگران وارد گردیده‌است.

به موجب ماده ۱۷۶ قانون مدنی مصر، مسئول محافظت از حیوان، حتی اگر مالک آن نباشد؛ در مقابل زیان‌هایی که توسط حیوان حفاظت او به دیگران وارد می‌گردد؛ ضامن است. مگراینکه قادر به دفع ضررهای مزبور نباشد.

کلیات توضیحی تفسیری دکترین

فعل زیانبار، به اعتبار فاعل مستقیم آن، بدین شرح تقسیم‌بندی می‌گردد: فعل شخص، فعل حیوان، فعل اشیاء و فعل غیر.

در رابطه با فعل حیوان یا اشیا، ضرر، از عمل مستقیم حیوان و در مواردی اشیا تولید می‌گردد؛ اما درواقع دارنده یا مالک آنان، ضمان را می‌پذیرد. و در رابطه با مسئولیت ناشی از حیوان یا اشیا، عنوان دارنده، تنها به مالک تعلق نمی‌گیرد؛ بلکه شخصی را که حیوان یا شیئ، تحت اختیار و سلطه او قرار دارد نیز؛ دارنده به‌شمار می‌آید.

در حقوق ایران، در رابطه با مسئولیت ناشی از فعل حیوان، نظریه تقصیر حاکم بوده؛ و مسئولیت دارنده، ضمانی اثبات می‌گردد که تقصیر او در نگهداری آن حیوان، محرز گردد. و درصورتی باید دارنده را، مسئول زیان‌های ناشی از عمل حیوان دانست؛ که زیان دیده بتواند تقصیر او را، در مراقبت از آن حیوان به اثبات برساند.

مفاد این ماده، از مصادیق ترک تحفظ است.

سوابق فقهی

راکب حیوان، مسئول خساراتی است که آن چهارپا، با دست‌هایش به دیگران وارد می‌نماید. اگرچه مستند به تفریط او نباشد. و اگر راکب حیوان، به صورت برعکس، سوار او شود؛ دراینصورت مسئول زیان‌هایی است که آن حیوان، با پاهایش به دیگران وارد می‌نماید.

اگر مالک حیوان، بند را از گردن رها نماید؛ و بر اثر عمل وی، آن چهارپا فرار نماید؛ دراینصورت مالک ضامن است.

رویه‌های قضایی

به موجب دادنامه شماره ۷۹۴ مورخه ۹/۸/۱۳۶۸ شعبه ۱۸ دیوان عالی کشور، مالک یا متصرف حیوان مسئول خساراتی نیست که از ناحیهٔ آن حیوان وارد می‌شود مگر این که در حفظ حیوان تقصیر کرده باشد.

مصادیق و نمونه‌ها

اگر شخصی با اذن صاحب ملک، به منزل او وارد گردیده؛ و توسط سگی که در آن مکان بوده؛ یا بعداً وارد گردیده؛ آسیب ببیند؛ دراینصورت مالک ضامن است.

مقالات مرتبط

• مفاهیم اصلی و مبنای مسئولیت عرضه‌کنندگان کالا براساس قانون حمایت از مصرف‌کنندگان مصوب ۱۳۸۸ و مقایسه آن با دستور العمل اتحادیه اروپا
• اخلاقی بودن مسئولیت مدنی محض
• نگرش تحلیلی برنقش تقصیر در ضمان ناشی از تسبیب در فقه اسلامی و حقوق ایران‏
• مسئولیت دولت یا حکومت: تبیین مبانی آن در آموزه‌های فقه و حقوق کیفری ایران
• روشهای تحلیلی حقوق‌دانان برجسته ایران مقابله روش تحلیل حقوقی عدالت محور با روش اصولی