ماده ۱۱۳۴ قانون مدنی

طلاق باید به صیغه‌ی طلاق و در حضور لااقل دو نفر مرد عادل که طلاق را بشنوند واقع گردد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

صیغه طلاق، یعنی الفاظی خاص، که عاری از ابهام و نارسایی باشد.

به شهادت در استماع صیغه طلاق توسط دو مرد عادل، شهادت تعریف گویند.

طلاق، در لغت یعنی رها نمودن، و در اصطلاح، به خروج از رابطه زوجیت، با لفظ خاص، طلاق گویند. و به زایل شدن قید زوجیت در نکاح دائم، با لفظ مخصوص و در حضور شهود، طلاق گویند.

به زنی که با تشریفات خاصی، از قید زوجیت زوج، رهایی می یابد؛ مطلقه گویند؛ و فرایندی را، که موجب مفارقت او از شوهرش گردد؛ طلاق نامند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در فسخ نکاح، برخلاف طلاق، شروطی مانند صیغه مخصوص، وجود دو شاهد مرد، و در طهر غیرمواقعه بودن زوجه، مطرح نیست.

طلاق میان مسلمانان غیر شیعه، برابر با مقررات مذهبی آنان، صورت می پذیرد.

در استماع صیغه طلاق، درک مفهوم الفاظ، و منظور اجراکننده صیغه، ملاک است؛ بنابراین شهود، باید به زبان عربی، آشنا باشند.

اگر در شهود، عدالت واقعی، شرط باشد؛ و در آینده، اثبات گردد که یکی از شاهدها، فاقد شرایط عدالت بوده است؛ دراینصورت، طلاق باطل می باشد؛ ولی در فرضی که در شهود، عدالت ظاهری ملاک باشد؛ اثبات عادل نبودن شاهد، خللی به طلاق، وارد نخواهدنمود.

مستندات فقهی

با استناد به آیه 2 سوره طلاق " فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَیْ عَدْلٍ مِنْکُمْ وَأَقِیمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذَلِکُمْ یُوعَظُ بِهِ مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا" عدالت شهود در طلاق، الزامی است.

سوابق فقهی

برخلاف طلاق، فسخ نکاح، نیازی به صیغه مخصوص، و به زبان عربی ندارد.

استماع صیغه طلاق توسط شهود، به صورت زنده و از طریقی غیر از حضور در مجلس طلاق، صحیح است.