ماده ۸۲۱ قانون مدنی

ماده ۸۲۱ قانون مدنی: حق شفعه فوری است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

فوری یعنی اولین وقت ممکن و مدتی متعارف که انسان، در آن شرایط امری را بدون وقفه انجام می‌دهد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ملاک شروع فوریت، زمانی است که دارنده حق شفعه، نسبت به وجود حق مزبور آگاه می‌گردد.

اصل، عدم علم شفیع، نسبت به وجود حق شفعه و نیز فوری بودن آن است. اما مدعی جهل به قانون، باید ادعای خود را اثبات نماید.

اخذ به شفعه، باید تا پایان مهلتی معقول به عمل آید؛ مگراینکه خریدار، مدت بیشتری را به شفیع اعطا نموده؛ یا اینکه ثمن معامله مؤجل باشد.

سوابق فقهی

اگر شفیع، توانایی تأدیه ثمن را نداشته؛ و خریدار جهت تهیه مبلغ مزبور و اعمال حق شفعه، صبر نماید؛ اشکال ندارد.

رویه‌های قضایی

به موجب نظر کمیسیون نشست‌های قضایی، به مناسبت نشست قضات دادگستری مازندران، باتوجه به اینکه حق شفعه فوری است؛ اقامه دعوا علیه خریدار، کافی نبوده؛ و شفیع باید پیش از ارائه دادخواست به دادگاه، اقدام به تأدیه بهای مبیع در صندوق دادگستری، و نیز ارسال مراتب به مشتری، ازطریق اظهارنامه نماید.