ماده ۶۳۳ قانون مدنی

ماده ۶۳۳ قانون مدنی: امانتگذار باید مخارجی را که امانتدار برای حفظ مال ودیعه کرده‌است به او بدهد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

به موجب ماده ۷۲۵ قانون مدنی مصر، ودیعه گذار، باید همه مخارجی را که امین متحمل گردیده؛ تأدیه نموده؛ و هرگونه زیانی را که به ودیعه گیر تحمیل گردیده؛ جبران نماید.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر ودیعه گیر، اذن در استفاده از مال ودعی را داشته باشد؛ مخارج بهره‌برداری از آن نیز، بر عهده خود وی خواهد بود.

در ودیعه‌های با دستمزد، اغلب توافق طرفین بر این است که اجرت مزبور، دربرگیرنده مخارج حفاظت از مال ودعی نیز می‌باشد.

مودع باید مخارج محافظت از مال ودعی را، تأدیه نماید. مگراینکه مستودع قصد تبرع داشته باشد.

ودیعه گذار، باید مخارج لازمه عرفی، جهت نگهداری از مال را تأدیه نماید. اگر مستودع، به وی دسترسی نداشته باشد؛ می‌تواند هزینه‌های مزبور را تأمین نموده؛ و سپس از مودع دریافت نماید؛ یا اینکه به حاکم مراجعه نماید که وی، ولی هر غایب بوده؛ و مشکل را رفع می‌کند.

مستودع، فقط حق مطالبه هزینه‌هایی را دارد؛ که برای نگهداری از مال ودعی متحمل گردیده‌است. و نسبت به اخذ مخارجی که برای تعمیر یا تزیین آن مال، تأدیه نموده؛ هیچگونه حقی نخواهد داشت. مگراینکه مخارج تعمیر را، بتوان جزء هزینه‌های لازم برای حفاظت از مال، محسوب نمود.

سوابق فقهی

مستودع، می‌تواند مخارجی را، که بابت حفاظت از حیوان متحمل گردیده؛ از مالک آن مطالبه نماید.