ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) جز (removed Category:غایب مفقوالاثر; added Category:اقامتگاه using HotCat) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
[[رده:مواد قانون مدنی]] | [[رده:مواد قانون مدنی]] | ||
[[رده:اشخاص]] | [[رده:اشخاص]] | ||
[[رده: | [[رده:اقامتگاه]] |
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۸
ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی: اگر اشخاص کبیر که معمولاً نزد دیگری کار یا خدمت میکنند در منزل کارفرما یا مخدوم خود سکونت داشته باشند اقامتگاه آنها همان اقامتگاه کارفرما یا مخدوم آنها خواهد بود.
- مشاهده ماده قبلی
- مشاهده ماده بعدی
مطالعه تطبیقی
نظیر مفاد این ماده، در قوانین سوئیس، آلمان و ایتالیا، جایگاهی ندارد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اشخاص محجور و زنان شوهرداری که در منزل کارفرمای خود، زندگی مینمایند؛ از شمول این ماده خارج هستند.[۲]
شرط تحقق مفاد این ماده، محجور نبودن مخدوم یا کارفرما است.[۳]
مفاد این ماده، مشتمل بر زوجه، و افراد تحت ولایت و قیمومت کسانی که در منزل مخدوم یا کارفرمای خود؛ زندگی میکنند نیز، میگردد.[۴]
مصادیق و نمونهها
سرایداران آپارتمانها و منازل، که در منزل کارفرمای خود، زندگی مینمایند؛ مشمول مفاد این ماده هستند.[۵] و خدمتکار، سرایدار، منشی، تحصیلدار، کتابدار، باغبان، راننده، پرستار، آشپز، مربی اطفال و … که در منزل کارفرمای خود زندگی مینمایند؛ مشمول مفاد این ماده میباشند.[۶]
منابع
- ↑ حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 19224
- ↑ حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 19176
- ↑ سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 11104
- ↑ حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 19148
- ↑ سیدحسین صفایی و سیدمرتضی قاسمزاده. حقوق مدنی (اشخاص و محجورین با تجدیدنظر و اصلاحات). چاپ 15. سمت، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1125308
- ↑ حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 19120