ماده ۷۹۵ قانون مدنی

ماده ۷۹۵ قانون مدنی: هبه عقدی است که به موجب آن یک نفر مالی را مجاناً به کس دیگری تملیک می‌کند، تملیک‌کننده واهب، طرف دیگر را متهب، مالی را که مورد هبه است عین موهوبه می‌گویند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

جهت تحقق هبه،  ضمن اینکه باید چیزی از دارایی واهب کم گردد؛ و بدون اینکه عوضی در برابر آن قرار گیرد؛ چیزی نیز به دارایی متهب اضافه شود. عمل حقوقی مزبور، دلالت بر تملیک رایگان مال داشته؛ و به نوعی می توان آن را "انتقال حق" نامید. بدون شک، بدون عوض بودن هبه، به تنهایی برای شناسایی مفهوم این عقد کافی نیست. زیرا احتمال دارد که نتیجه اشتباهی به وجود آید. باید افزایش و کاستی های صدرالاشاره، با رضایت طرفین باشد تا مستوجب عنوان استیفای ناروا و بدون جهت نگردد.

سوابق فقهی

جهت اعتبار هبه، عین موهوب باید معین و معلوم باشد.

مقالات مرتبط

• عقد در آیینه اندیشه «استاد جعفری لنگرودی»
• تحلیل حقوقی اَشکال مختلف بخشیدن مهریه با تأکید بر ابزار های تفسیر اراده زوجین