ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی

ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی: طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در حال نفاس صحیح نیست مگر این که زن حامل باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شود یا شوهر غایب باشد به طوری که اطلاع از عادت زنانگی بودن زن نتواند حاصل کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

طهر در لغت یعنی پاک شدن. و در اصطلاح پاکی از حیض، پس از اتمام دوره عادت ماهانه، تا شروع دوره عادت ماهانه بعدی را، طهر گویند. و طهری را که در آن، با زوجه نزدیکی نشده باشد؛ طهر غیرمواقعه نامند.

خونی را که حین زایمان یا پس از آن، حداکثر تا ده روز، از فرج زن خارج گردد؛ نفاس نامند؛ و به خونی که پس از مدت مزبور، از رحم بیرون آید؛ استحاضه می گویند. و به خونی که در زمان وضع حمل، و تا مدتی پس از آن، از رحم زن خارج گردد؛ نفاس می گویند.

حامل، یعنی حمل کننده و آبستن.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

طلاق غیرمدخوله در حال حیض، اشکالی ندارد.

از نظر علم پزشکی، خون حیض، بین سنین 45 تا 55 سالگی، برای همیشه قطع می گردد.

بر لزوم وقوع طلاق در طهر غیرمواقعه، استثنائاتی هم وارد است.

اگر زوج، غایب باشد؛ و در این مدت، نتواند درمورد انقضای دوره عادت ماهانه زوجه، استعلام نماید؛ و او را طلاق دهد؛ و بعد بفهمد که طلاق در زمان عادت، صورت پذیرفته؛ چنین طلاقی صحیح است.

سوابق فقهی

درمواردی که نسبت به آبستن بودن زن، یقین حاصل گردد؛ طلاق او در طهر مواقعه صحیح است.

طلاق در دوران حیض، صحیح نیست.

مقالات مرتبط

• اثرات غیبت غائب مفقود الاثر در اموال و حقوق خانوادگی