ماده ۷۲۸ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) (+رده:مواد قانون مدنی; +رده:اموال; +رده:عقود-معین; +رده:حواله using HotCat) |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در صحت [[حواله]]، ملائت [[محالعلیه]] شرط نیست. | '''ماده ۷۲۸ قانون مدنی''': در صحت [[حواله]]، ملائت [[محالعلیه]] شرط نیست. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۷۲۷ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۷۲۷ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۷۲۹ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۷۲۹ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} |
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۷
ماده ۷۲۸ قانون مدنی: در صحت حواله، ملائت محالعلیه شرط نیست.
توضیح واژگان
ملائت: معنی آن متضاد مفهوم اعسار و تهی دستی می باشد.[۱]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
عقد حواله از عقود مسامحه ای است پس علم به ملائت محال علیه شرط صحت عقد نیست اما اگر در حین عقد ، محرز باشد که محال علیه ملی نیست حواله باطل است.[۲] البته چنانچه محتال از اعسار محال علیه آگاهی داشته باشد در این صورت حواله موجب انتقال ذمه به ذمه می شود و محیل بری الذمه خواهد شد. [۳][۴]
سوابق و مستندات فقهی
در صورت ملائت محال علیه ، بر محتال قبول حواله لازم نیست بلکه مستحب است حواله را بپذیرد.[۵]همچنین عده ای معتقدند که اگر معلوم شود که محال علیه ، معسر بوده است ، محتال می تواند حواله را فسخ کند.[۶]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 343068
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1714244
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 204288
- ↑ ابوالقاسم گرجی. اندیشه های حقوقی (مفاهیم بنیادین حقوق مدنی و جزایی). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 678544
- ↑ سیدمرتضی قاسم زاده، حسن ره پیک و عبداله کیایی. تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشه های حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 3. سمت، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 365088
- ↑ عباس زراعت و حمید مسجدسرایی. متون فقه (جلد اول). چاپ 3. خط سوم، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1334704