ماده ۱۱۲۴ قانون مدنی

عیوب زن در صورتی موجب حق فسخ برای مرد است که عیب مزبور در حال عقد وجود داشته است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

استقرار جنون در هریک از زوجین، قبل از نکاح، از موجبات فسخ نکاح محسوب می گردد. اما درصورتی که پس از ازدواج، زوجه به جنون مبتلا شود؛ زوج نمی تواند نکاح را فسخ نماید؛ در حالی که در فرض ابتلای زوج به جنون، پس از نکاح، همسر وی از حق فسخ برخوردار است.

عیوبی که پس از انعقاد نکاح، و پیش از دخول، در زن به وجود آید، موجب فسخ نکاح نمی گردد.

مفاد این ماده، به جهت حمایت از خانواده و زن، با تأکید بر اوصاف طبیعی خاص زوجه، برخلاف قاعده کلی تعهدات مستمر، وضع گردیده است.

سوابق فقهی

عیوبی که بعد از عقد، و قبل یا بعد از دخول، در زوجه پدید آید؛ موجب فسخ نکاح نمی گردد. و مشهور فقها، با استناد به اصل لزوم و اصل استصحاب، عیوبی که بعد از عقد، و قبل یا بعد از دخول، در زوجه پدید آید؛ موجب فسخ نکاح نمی دانند.

رویه های قضایی

به موجب دادنامه شماره 1431 مورخه 25/10/1370 شعبه 33 دیوان عالی کشور، و نیز دادنامه شماره 6229 مورخه 1/4/1374 شعبه همان شعبه، تا زمانی که احراز نگردد مرض پیسی، پیش از عقد، در زوجه مستقر بوده است؛ حق فسخ نکاح توسط زوج، منتفی است.

به موجب دادنامه شماره 2118 مورخه 5/11/1370 شعبه 7 دیوان عالی کشور، ابتلای زوجه به جنون، پس از انعقاد نکاح، موجب ایجاد حق فسخ برای زوج، نمی گردد.

مصادیق و نمونه ها

زوج درصورتی می تواند به دلیل ابتلای زوجه به جذام، مبادرت به فسخ نکاح نماید که مرض مزبور، در حین عقد موجودباشد.

زوج درصورتی می تواند به دلیل ابتلای زوجه به قرن، مبادرت به فسخ نکاح نماید که مرض مزبور، در حین عقد موجودباشد.