ماده ۱۲۶۴ قانون مدنی

اقرار مفلس و ورشکسته نسبت به اموال خود بر ضرر دیان نافذ نیست.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

به کسی که اقرار، به نفع او باشد؛ مقرٌله گویند.

پیشینه

به موجب قانون اعسار مصوب 1313، افلاس از میان رفت؛ و جای خود را به اعسار داد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مقر، نباید محجور باشد.

اقرار مفلس یا ورشکسته، نسبت به امور مالی خود نافذ نیست. زیرا ممکن است با تبانی با برخی طلبکاران، اقرار را به سود آنان جاری ساخته؛ و بدین ترتیب سایر دیان، از حق خود محروم بمانند.

اگر مفلس یا ورشکسته، اقرار نماید به اینکه مالی که در ید او است؛ متعلق به غیر است؛ این اقرار، به زیان خود او؛ نافذ بوده؛ ولی نسبت به طلبکاران اثری ندارد. و اقرار مفلس یا ورشکسته، نسبت به مقرٌله نافذ بوده؛ ولی به ضرر طلبکاران، اعتباری ندارد.

سوابق فقهی

در مقر، بلوغ، عقل، رشد، قصد، اختیار، و عدم افلاس شرط است.

اقرار مفلس و ورشکسته، که حکم افلاس یا ورشکستگی آنان، توسط حاکم شرع صادر گردیده؛ نافذ است. و اقرار مفلس، نسبت به دیون قبل و بعد از افلاس وی، نافذ بوده؛ اما سبب شریک شدن مقرٌله با غرما نمی گردد.