ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی''': جز در مواردی که قانون استثنا کرده‌است هیچ‌یک از عقود و ایقاعات و تعهدات را که موضوع آن عیناً یا قیمتاً بیش از پانصد ریال باشد نمی‌توان | '''ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی''': جز در مواردی که قانون استثنا کرده‌است هیچ‌یک از عقود و ایقاعات و تعهدات را که موضوع آن عیناً یا قیمتاً بیش از پانصد ریال باشد نمی‌توان | ||
فقط بوسیله شهادت شفاهی یا کتبی اثبات کرد ولی این حکم مانع از این نیست که محاکم برای مزید اطلاع و کشف حقیقت به اظهارات شهود رسیدگی کنند. (در اصلاحات 1361/10/8 و 1370/8/14 حذف شد) | فقط بوسیله شهادت شفاهی یا کتبی اثبات کرد ولی این حکم مانع از این نیست که محاکم برای مزید اطلاع و کشف حقیقت به اظهارات شهود رسیدگی کنند. (در اصلاحات 1361/10/8 و 1370/8/14 حذف شد) | ||
== رویه قضایی == | |||
[[رای وحدت رویه شماره 3925 مورخ 1337/01/15 هیات عموم دیوان عالی کشور (عدم قابلیت اثبات عقد وقف صرفاً با شهادت شهود )]] | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۵ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۵ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۷ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۷ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۸
ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی: جز در مواردی که قانون استثنا کرده‌است هیچ‌یک از عقود و ایقاعات و تعهدات را که موضوع آن عیناً یا قیمتاً بیش از پانصد ریال باشد نمی‌توان فقط بوسیله شهادت شفاهی یا کتبی اثبات کرد ولی این حکم مانع از این نیست که محاکم برای مزید اطلاع و کشف حقیقت به اظهارات شهود رسیدگی کنند. (در اصلاحات 1361/10/8 و 1370/8/14 حذف شد)