ماده ۱۳۳۱ قانون مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
قسم، قاطع دعوا است و هیچ گونه اظهاری که منافی با قسم باشد از طرف پذیرفته نخواهد شد.
- مشاهده ماده قبلی
- مشاهده ماده بعدی
توضیح واژگان
بتی، یعنی برنده، قاطع و خاتمه دهنده. به قسمی که منکر، جهت خاتمه دعوا، یاد می نماید؛ سوگند بتی گویند. [۱]
پیشینه
در حقوق فرانسه، سوگند به دو دسته سوگند قاطع دعوا، و سوگند اضافه یقینی قابل تقسیم است. [۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
سوگند قضایی، به دو دسته سوگند بتی و استظهاری، قابل تقسیم است. [۳]
به نظر برخی از حقوقدانان، احکام مستند به سوگند، قابل تجدیدنظر نیست. [۴]
اگر خوانده، قسم را، به خواهان رد نماید؛ با سوگند مدعی، ادعای وی اثبات گردیده؛ و به دلیل دیگری نیاز نیست. زیرا سوگند، قاطع دعوا است.[۵]
سوگند مدعی یا مدعیٌ علیه، موجب صدور حکم قطعی گردیده؛ تعقیب کیفری حالف، به اتهام سوگند دروغ، منجر به بی اعتباری قسم وی نمی شود. [۶]
منابع
- ↑ نشریه دادرسی ، شماره 48، بهمن و اسفند 1383. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1917128
- ↑ رسول (ترجمه) رضایی. تاریخ حقوق تعهدات. چاپ 1. مهر و ماه نو، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1407092
- ↑ فهیمه ملک زاده. اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2140920
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1641436
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1339632
- ↑ حسینقلی حسینی نژاد. ادله اثبات دعوی. چاپ 2. دانش نگار، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 196756