ماده ۱۳۵ قانون مدنی

ماده ۱۳۵ قانون مدنی: درخت و حفیره و نحو آن‌ها که فاصل مابین املاک باشد در حکم دیوار مابین خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۳۴ قانون مدنی
• ماده ۱۳۶ قانون مدنی

ماده ۱۰۹ قانون مدنی

توضیح واژگان

«حفیره» یعنی گودال.

نکات تفسیری دکترین

فاصل بین دو ملک، مشمول حکم ماده ۱۰۹ قانون مدنی است و نهر بین دو ملک، مشترک است؛ مگر در مواردی که خاکریز آن، به یک طرف باشد که در این صورت نهر، به مالک همان جانب تعلق دارد یا اینکه در یک طرف آن، درختکاری شده باشد که می‌توان گفت نهر، متعلق به مالک درختان است.

نهری که از کنار درختان بین دو ملک، وجود دارد؛ نشانه اختصاص آن درخت‌ها، به مالک زمینی است که به آن نهر، نزدیکتر است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. درخت و حفره به عنوان فاصله‌ای میان املاک می‌توانند عمل کنند.
2. درخت و حفره در حکم دیوار میان املاک محسوب می‌شوند.
3. این ماده قانونی به مالکیت و تفکیک بین املاک اشاره دارد.
4. استفاده از عناصر طبیعی مانند درخت برای تعیین مرز میان املاک مجاز است.
5. ماده بر اهمیت تعیین حدود املاک با استفاده از عناصر فیزیکی تاکید دارد.
6. هدف این ماده جلوگیری از اختلافات درباره مرز املاک است.

رویه های قضایی

• به موجب رأی اصراری شماره ۴۳۰ مورخه ۱۵/۴/۱۳۱۱ هیئت عمومی دیوان عالی کشور، تشخیص حدود و فواصل املاک، با عرف بوده و متعارف این است که علاوه بر دیوار، نرده و … نیز، فاصل بین دو ملک باشد؛ هرچند قانونگذار، تنها دیوار را به عنوان حدود بین املاک پذیرفته‌است.
• رای دادگاه درباره اثر خط زدن عبارت به حواله کرد از روی چک (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۱۳۰۱۷۵۱)

پایان نامه و رساله های مرتبط

• محدودیت اصل حاکمیت اراده در کنوانسیون بیع بین المللی کالا با نگاهی به حقوق ایران و مصر