ماده ۱۲۶۲ قانون مدنی

ماده ۱۲۶۲ قانون مدنی: اقرارکننده باید بالغ و عاقل و قاصد و مختار باشد، بنابراین اقرار صغیر و مجنون در حال دیوانگی و غیرقاصد و مکره مؤثر نیست.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

قصد، در لغت یعنی آهنگ. و در حقوق، به تصمیم بر اتیان کاری، قصد گویند.

پیشینه

در حقوق فرانسه، اقرار غیراختیاری اعتبار ندارد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اقرار مریض، در مرض متصل به موت، معتبر و مؤثر است.

جهت اعتبار اقرار، عقل، بلوغ، اختیار و قصد مقر شرط است. بنابراین اقرار در حال جنون، مستی، طفولیت، اکراه، شوخی، فراموشی و بیهوشی نافذ نیست.

به نظر برخی از حقوقدانان، اقرار طفل ممیز و غیر ممیز، در امور مالی و غیرمالی پذیرفته نیست. و به نظر برخی دیگر، اقرار صغیر ممیز، در امور غیرمالی، نافذ است.

اقرار، باید کاشف از وجود حق به ضرر مقر، و به نفع دیگری باشد؛ و این امر، مستلزم وجود قصد اخبار در اقرارکننده است؛ درغیراینصورت الفاظ و اشاراتی که از روی قصد، بیان نشوند؛ اعتباری ندارد.

سوابق فقهی

در مقر، بلوغ، عقل، رشد، قصد، اختیار، و عدم افلاس شرط است.

اخذ اقرار به زنا و لواط با تهدید، صحیح نیست.

مقالات مرتبط

• محدودیت های موضوعی سوگند در دعاوی مدنی