ماده ۷۳۰ قانون مدنی

ماده ۷۳۰ قانون مدنی: پس از تحقق حواله، ذمهٔ محیل از دینی که حواله داده بری و ذمهٔ محال‌علیه مشغول می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

حواله به شرط برائت محیل: یعنی در عقد حواله شرط کنند که به محض ختم ایجاب و قبول و پیش از قبول محال علیه ذمه محیل بری گردد. (این شرط صحیح است و خیار فسخ ماده ۷۲۹ قانون مدنی را ساقط می‌کند

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

اثر حواله انتقال دین از ذمه محیل به شخصی است که حواله بر عهده او صادر شده‌است (محال علیه).و به محض وقوع حواله و قبول محال علیه مدیون، الف) محیل از طلب محتال فارغ می‌شود ب) ذمه محال علیه از طلب محیل فارغ می‌شود ج) ذمه محال علیه به طلب محتال مشغول می‌شود.در حواله هم جنس صرف صدور حواله و اخذ حواله از محیل، از موجبات سقوط تعهئات و از بین رفتن وثیقه‌ها نیست و تا پرداخت دین توسط محال علیه دین ساقط نمی‌شود. اما چنانچه پ حواله به جنس دیگری باشد، مفهوم آن تبدیل دین سابق به دینی جدید است لذا با از بین رفتن دین سابق وثیقه‌ها و تضمینات آن از بین می‌رود.

سوابق و مستندات فقهی

اگر حواله با تمام شرایطش تحقق پیدا کند، ذمه محیل از دین بری می‌شود، و ذمه محال علیه برای محتال با آنچه بر او حواله شده مشغول می‌شود. چنانچه دین موجلی موضوع حواله باشد، با قبول محال علیه ذمه وی مشغول شده و باید فوراً پرداخت نماید مگر آن که شرط پرداخت موجل نموده باشد.

از نظر بعضی از علمای حنفیه به محض انعقاد حواله و پیش از قبول محال علیه ذمه محیل در برابر محتال موقت بری می‌شود که این را برائت موقته و مقیده می‌نامند.