ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی

ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی: هر گاه یکی از متعاقدین یا هر دو لال باشند عقد به اشاره از طرف لال نیز واقع می‌شود مشروط بر این که به‌طور وضوح حاکی از انشای عقد باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

اخرس یعنی گنگ، بی آواز، لال

خرس، یعنی گنگ و بی صدا بودن.

خرساء، مذکر اخرس است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مفاد این ماده، استثنایی است بر ماده ۱۰۶۲ همین قانون، که درموارد ضروری، انشای نکاح، با وسیله ای غیر از لفظ را، صحیح دانسته‌است.

شخص ناشنوا، علاوه بر اشاره، با کتابت نیز، می‌تواند انشای نکاح نماید.

شخصی که به وکالت از شخص لال، اقدام به اجرای صیغه نکاح می‌نماید؛ باید مطمئن باشد که اشارات وکیل او، صریح در اعلام رضایت نسبت به نکاح داشته‌است.

اشاره، مشتمل بر نوشته هم می‌باشد.

به نظر برخی از حقوقدانان، اشاره لال، درصورتی پذیرفته‌است که وی، قادر به کتابت نباشد.

اشارات ناشنوا، اعتبار لفظ را دارد.

سوابق فقهی

یکی از محکم‌ترین قراینی که، دلالت بر قصد شخص ناشنوا می‌نماید، کتابت است.

مذاکرات تصویب

یکی از نمایندگان مجلس، معتقدبود که اشاره لال را، باید درصورتی نافذ دانست که وی، دارای قائم مقام قانونی نباشد؛ وزیر عدلیه، این پیشنهاد را، برخلاف شرع و عرف جامعه دانست.