ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی

ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی: هر گاه شوهر بعد از عقد مبتلا به یکی از امراض مقاربتی گردد زن حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید و امتناع به علت مزبور مانع حق نفقه نخواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

تمکین خاص، یعنی اطاعت زن از شوهر، در پذیرش مقاربت متعارف، و عاری از موانع موجه.

نشوز، یعنی خودداری زن از تمکین.

تمکین عام، یعنی پذیرش ریاست شوهر بر خانواده، و احترام به اراده او در اداره امور مربوطه.

به تبعیت زن از شوهر در تمتع جنسی، تمکین خاص گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

زن ناشزه، که مستحق نفقه نیست، حق مسکن هم ندارد.

ابتلای مرد به یکی از بیماری‌های مقاربتی، مانعی مشروع، جهت خودداری زوجه از نزدیکی با شوهر، محسوب می‌گردد.

اگر وسایل و تجهیزاتی، اختراع گردد تا از سرایت بیماری‌های مسری به زوجه، جلوگیری نماید؛ دیگر زن، نمی‌تواند به بهانه ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، از نزدیکی با او امتناع نماید.

حتی اگر زوجه، حین انعقاد نکاح نیز، نسبت به ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، آگاه باشد؛ حق خواهد داشت که از نزدیکی با او، امتناع نماید؛ و امتناع به علت مزبور، مانع حق نفقه نخواهد بود.

انتقادات

عدم امکان فسخ نکاح به دلیل ابتلای شوهر به امراض مقاربتی، از موارد نقص این ماده محسوب می‌گردد.

با توجه به اینکه ابتلای زوج به یکی از امراض مقاربتی، از موجبات فسخ نکاح محسوب نمی‌گردد؛ شایسته بود که مفاد این ماده، در کنار مواد مربوط به فسخ نکاح، بیان می‌گردید.

مصادیق و نمونه‌ها

هر گاه شوهر بعد از عقد، مبتلا به ایدز گردد؛ زن حق خواهد داشت که از نزدیکی با او، امتناع نماید؛ و امتناع به علت مزبور، مانع حق نفقه نخواهد بود.

مقالات مرتبط

جرم انگاری رابطه جنسی بدون رضایت زوجه در اسناد بین‌المللی و قوانین ایرلند، اندونزی، ترکیه و ایران