ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی

ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی: اگر اشخاص کبیر که معمولاً نزد دیگری کار یا خدمت می‌کنند در منزل کارفرما یا مخدوم خود سکونت داشته باشند اقامتگاه آن‌ها همان اقامتگاه کارفرما یا مخدوم آن‌ها خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۰۰۸ قانون مدنی
• ماده ۱۰۱۰ قانون مدنی

مطالعات تطبیقی

نظیر مفاد این ماده، در قوانین سوئیس، آلمان و ایتالیا جایگاهی ندارد.

نکات تفسیری دکترین ماده 1009 قانون مدنی

اشخاص محجور و زنان شوهرداری که در منزل کارفرمای خود، زندگی می‌نمایند؛ از شمول این ماده خارج هستند. شرط تحقق مفاد این ماده، محجور نبودن مخدوم یا کارفرما است.

مفاد این ماده، مشتمل بر زوجه، و افراد تحت ولایت و قیمومت کسانی که در منزل مخدوم یا کارفرمای خود زندگی می‌کنند نیز، می‌گردد.

مصادیق و نمونه ها

• سرایداران آپارتمان‌ها و منازل، که در منزل کارفرمای خود، زندگی می‌نمایند؛ مشمول مفاد این ماده هستند.
• خدمتکار، سرایدار، منشی، تحصیلدار، کتابدار، باغبان، راننده، پرستار، آشپز، مربی اطفال و … که در منزل کارفرمای خود زندگی می‌نمایند؛ مشمول مفاد این ماده می‌باشند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی در ماده 1009 قانون مدنی

1. اقامتگاه افراد کبیر در صورت سکونت در منزل کارفرما یا مخدوم، با اقامتگاه کارفرما یا مخدوم مشترک است.
2. شرط صدق این ماده این است که فرد کبیر معمولاً نزد دیگری کار یا خدمت کند.
3. این ماده به تعیین اقامتگاه اشخاص کبیر در وضعیت خاص اشاره دارد.
4. کارفرما یا مخدوم می‌تواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد که فرد کبیر برایش کار می‌کند.
5. حضور فیزیکی در منزل کارفرما یا مخدوم عامل تعیین‌کننده اقامتگاه است.