ماده ۱۰۹۶ قانون مدنی

در نکاح منقطع موت زن در اثنای مدت موجب سقوط مهر نمی‌شود و همچنین است اگر شوهر تا آخر مدت با او نزدیکی نکند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

مهریه یعنی کابین. و به مالی که زوج، حین ازدواج، به زوجه اعطا کند؛ مهریه گویند. و مهریه، مالی است معین، که حین نکاح، بر ذمه زوج، قرارمی گیرد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در متعه، با موت زن در اثنای مدت، مهریه ساقط نمی گردد؛ زیرا به محض وقوع عقد، زن مالک مهریه شده است. البته لازم است که زوجه، قبل از وفات، از شوهر تمکین نموده باشد.

بذل مدت پیش از دخول، باعث تنصیف مهریه می گردد.

فوت زوج پیش از انقضای مدت، موجب سقوط مهریه نمی گردد؛ همچنین است اگر شوهر، تا پایان مدت، با زوجه مقاربت ننماید؛ مشروط بر آنکه، عدم دخول، ناشی از نشوز زن نباشد.  و در متعه، به طریق اولی، موت زوج، موجب سقوط مهریه نمی گردد. و در متعه، فوت زوج یا زوجه، چه قبل و یا چه بعد از دخول، موجب سقوط مهریه نمی گردد.

با توجه به مفاد این ماده، مهریه نسبت به تمکین، در تمام مدت تجزیه نمی شود.

سوابق فقهی

فوت یکی از زوجین قبل از دخول، موجب تنصیف مهریه می گردد.

چنانچه در متعه، با وجود تمکین زوجه، زوج از دخول خودداری نماید؛ دراینصورت زن، مستحق کل مهریه خواهدبود.