ماده ۷۰۰ قانون مدنی

ماده ۷۰۰ قانون مدنی: تعلیق ضمان به شرایط صحت آن مثل این که ضامن قید کند که اگر مضمون‌عنه مدیون باشد، من ضامنم، موجب بطلان آن نمی‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

مطابق این ماده، تعلیق به شرایط صحت عقد ضمانت، موجب بطلان عقد نمی‌شود، زیرا این نوع تعلیق، منافی با انشاء ضمان نیست و ذکر این شرط، صحت ضمان را از فعلیت و تنجیز خارج نمی‌کند، تا مشمول بطلان ماده قبل گردد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تعلیقی موجب بطلان عقد ضمان می‌شود که معلق علیه، خارج از شرایط صحت عقد باشد.

نکات توضیحی

چنین بیان شده است که در خصوص ذکر شرطی که عقد ضمان برای صحیح بودن نیازمند آن است، اصولاً تعلیقی واقع نشده و به همین جهت، عقد ضمان صحیح خواهد بود. در واقع، چنین تعلیقی، تعلیق مصطلح نیست.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

«ما عرفت من عدم انفکاک بین الانشاء و المنشأ فی الامور الاعتباریه مطلقاً»

انتقادات

در واقع این تعلیق، تعلیق مصطلح نیست.

مصادیق و نمونه‌ها

• تعلیق ضمان در فرضی که معلق علیه خارج از شرایط صحت عقد باشد مانند این که بگوید اگر برادرم از مسافرت برگردد ضامنم، موجب بطلان عقد خواهد شد اما تعلیق به شرایط صحت مانند این که بگوید اگر برادرم بدهکار بود من ضامنم، موجب بطلان عقد نیست.

مقالات مرتبط

• ماهیت و اثر شرط وفای به عهد هنگام توانایی در قراردادها