ماده ۱۳۵ قانون مدنی

ماده ۱۳۵ قانون مدنی: درخت و حفیره و نحو آن‌ها که فاصل مابین املاک باشد در حکم دیوار مابین خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«حفیره» یعنی گودال.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

فاصل بین دو ملک، مشمول حکم ماده ۱۰۹ قانون مدنی است و نهر بین دو ملک، مشترک است؛ مگر در مواردی که خاکریز آن، به یک طرف باشد که در این صورت نهر، به مالک همان جانب تعلق دارد یا اینکه در یک طرف آن، درختکاری شده باشد که می‌توان گفت نهر، متعلق به مالک درختان است.

نهری که از کنار درختان بین دو ملک، وجود دارد؛ نشانه اختصاص آن درخت‌ها، به مالک زمینی است که به آن نهر، نزدیکتر است.

رویه‌های قضایی

به موجب رأی اصراری شماره ۴۳۰ مورخه ۱۵/۴/۱۳۱۱ هیئت عمومی دیوان عالی کشور، تشخیص حدود و فواصل املاک، با عرف بوده و متعارف این است که علاوه بر دیوار، نرده و … نیز، فاصل بین دو ملک باشد؛ هرچند قانونگذار، تنها دیوار را به عنوان حدود بین املاک پذیرفته‌است.