ماده ۷۱۷ قانون مدنی

ماده ۷۱۷ قانون مدنی: هر گاه مضمون‌عنه دین را ادا کند ضامن بری می‌شود هرچند ضامن به مضمون‌عنه اذن در ادا نداده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

هرگاه مضمون عنه، بدون آگاه ساختن ضامن، طلب مضمون له را بپردازد ضامن بری می‌شود، در این حالت در صورتی که ضامن دین را به مضمون له بپردازد حق رجوع به مضمون عنه را نداشته و مضمون له پولی را که بدون استحقاق دریافت کرده‌است باید (به ضامن) مسترد دارد. حق رجوع ضامن به مضمون له ناشی از عقد ضمان نیست بلکه نتیجه استفاده بدون جهت و نامشروع از مال دیگری است. به بیان دیگر بدون وجود دین اصلی و با سقوط آن موجبی برای استمرار تعهد ضامن وجود ندارد.

سوابق و مستندات فقهی

«(لو دفع المضمون عنه الی المضون له بغیر اذن الضامن) فانه لااشکال و لا خلاف فی انه اذا کان کذلک (برء الضامن و المضون عنه) بلارجوع من الضامن علی المضمون عنه لعدم الاداء منه عنه .»

اگر مضمون عنه، دین را بدون اذن ضامن به مضمون له پرداخت کند، ذمه ضامن بری می‌شود و او حق رجوع به ضامن را ندارد.