ماده ۷۱۵ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۱۵ قانون مدنی: هرگاه دین مدت داشته و ضامن قبل از موعد آن را بدهد مادام که دین حال نشده‌است نمی‌تواند از مدیون مطالبه کند.

نکات توضییحی تفسیری دکترین

این حکم در مواردی که دین موجل باشد ولی ضمانت به صورت حال انجام شده باشد، جاری است.[۱] همچنین اگر هر دو مدت دار باشد ولی مدت اجل ضمان، از مدت پرداخت دین کمتر باشد نیز این حکم جاری می‌شود و ضامن نمی‌تواند مادام که دین حال نشده باشد از مدیون مطالبه ای کند،[۲][۳] البته اگر مضمون عنه صراحتاً اذن به تادیه زودتر با ضمان با اجل کمتر را داده باشد، ضامن می‌توان قبل از فرا رسیدن موعد به مضمون عنه مراجعه نماید.[۴] در موردی که دین موجل باشد و ضامن نیز پرداخت دین را به همان اجل، ضمانت کند، ولی قبل از رسیدن موعد وفات کند و در نتیجه از ترکه او استیفای دین شود، باز هم ورثه حق رجوع به مضمون عنه را تا زمانی که موعد فرا نرسیده، ندارند.[۵]

مقالات مرتبط

منابع

  1. عباس زراعت و حمید مسجدسرایی. متون فقه (جلد اول). چاپ 3. خط سوم، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1334568
  2. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (عقود معین، قسمت چهارم) (عقود اذنی، وثیقه‌های دین، ودیعه، عاریه، وکالت، ضمان). چاپ 6. سهامی انتشار، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2659900
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. ضمان عقدی در حقوق مدنی. چاپ 1. گنج دانش، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 36076
  4. ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 98268
  5. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 203728